![]() |
abla olmak yarı anne olmak da denir. kendinizi birçok konuda denek gibi hissedersiniz. kilitli kapıları açmak size düşer, kardeş açılan kapılardan kolayca geçer. abla olmanın dezavantajları kavgalarda kardeşe zarar gelmesin diye kıyamayıp vurmamak ve onun size vurması, ağlayınca içinizin cız etmesi gibi hisleri barındırır. yine de güzeldir abla olmak. en azından evin en küçüğü değilsinizdir. getir götür işleri size kalmaz. farklı bir duygudur. yaşayanlar bilir. güne kardeşime bir sarılayım doya doya diyerek uyanıp da ardından gördüğünüzde çemkirmeye başlamaktır. ama candır, canın yarısıdır, ben onun yaşındayken böyle böyle düşünüyordum diye hatırlayıp iç geçirmektir. çocukken, uzun süre görüşülmeyen tanıdık amca/teyzelerle tekrar görüşülünce onlar tarafından bahşedilen bir mertebe. cümle içinde kullanırsak: -aa ne kadar büyümüşsün, sen artık abla oldun.. bıdıdıbıdıbıdıdı.. erkekler için ya da şu boş hayatın en zor işlerinden biri. zamanında aylak aylak gezinirken, yan gelip yatarken, dünya umurunuzda değilken birden bire hayatına cennetde devam etmek zorunda olduğu için o, size bir hediye bırakıp gider ve birden bire abla oluverirsiniz. küçükken tuvaletini yaparken anne bitti yerine duyduğunuz replik abla bitti olur, bakarsınız etrafınıza bana mı sesleniyor diye alışık değilsinizdir çünkü. bir kez daha gelir o abla bitti sesi gözleriniz dolar gidersiniz, anne mi oldum ben lan yoksa dersiniz, işi şakaya vurursunuz. işte o zaman anlaşılır abla olmak ne demek. işte o zaman anlarsınız bir daha asla keyfi olarak tartışamayacağınızı, mecburen yaşamak zorunda olduğunuz şu dünyada bu mecburiyetinizin bir kat daha artması, kendinizden bile vazgeçip onun için yaşamanızı. bu olsa gerek ya da bunun gibi şeyler. kardeş adına endişelenmektir çoğu zaman. kabul ediyorum...büyük olduğunuz için bazen her şeyi ben bilirimciliktir. beni dinlesin,dediğimi yapsın,hatalardan uzak dursun diye düşünmektir bazen. hayatına müdahale edebilme hakkını kendinde görmektir.beraber büyüdüyseniz her şeyini bilmenin gerekliliğini düşünmektir. küçüğünüzdür o. büyüdü,artık ''sanane'' diyebiliyor... bunu anlayıp,gülümsemektir abla olmak! yanlışlarınızı yüzünüze çarpıp,gerçeği söylediğinde kızmamaktır.haklı belki diye düşünmektir.fırsat vermektir çoğu zaman birbirinizi hırpalamanıza! sıra ona geldi belki de...büyüdü!!! yaşama sebebidir. ölen anne veya babanın sorumluluk anlamında yerini almaktır. çocuğunuz için ömür boyu duyacağınız kaygıyı kardeşiniz içinde duymaya başlarsınız. anne veya baba hayattayken işler daha basittir ama birinden biri gidince kardeşin atacağı her yanlış adımın suçlusu kendinizsinizdir. hastalıklı gibi gözükse de hissettiğiniz hep bunlardır sorumluluk ve kaygı. anne ve babanız boşanmış, anneniz sizi terketmiş, babanız yılda bir iki kez uğruyor, size büyükanne ve dede bakıyorsa daha da önemli olan sorumluluktur. ömür boyu kardeşlerini başkalarına, özellikle de 1. üvey annedeki öz kardeşlere ve diğer üvey annelere karşı korumaktır. abla olmak, bazen onların annesi olduğunuzu bile düşündürtür size. hele de 20 yıl hiç görmediğiniz annenizle yıllar sonra karşılaşıp kardeşleriniz hakkında olumsuz konuşmaya başladığında ablalık, gerçek bir anneliğe dönüşür. anne olmak,baba olmak,arkadaş olmak,herşey olmaktır...her durumda onu korumaya çalışmak,anne babanın karşısında durmaktır...siz lise 3teyken okuduğunuz yatılı okula yeni başlayan kardeşinizle yeterince ilgilenemediğinizi düşünüp üzülmektir...üniversiteye başladığınız sene aynı şehrin 2 ucundayken ona yeterince zaman ayıramadığınızı düşünüp üzülmektir...sonraki sene arkadaşlarınızla aynı evde kalırken bazı haftasonları size kalmaya geldiği zamanları hatırlayıp,bazı şeyleri sizinle paylaşırkenki heyecanını yeterince paylaşamadığınızı düşünüp üzülmektir...daha sonraki sene kardeşin lisede son senesiyken ve anne baba sizi aynı eve koyup buyurun yaşayın demişken o sene bazen aylaklık ederek ona yemek yapmayı ihmal edip dışarıdan ısmarlayalım dediğiniz zamanlar için vicdan azabı çekmektir...siz bütün bunları içinizde yaşarken onun sürekli sorun çıkarıp kendisini üzen bencil,kıskanç sevgilisi yüzünden sizi kırdığını,üzdüğünü,içinizi acıtığını görüp,onun da bunu görmesine ve görmezden gelip sizi sallamamasına daha bi üzülmektir...abla olmak herşey olmaktır ama en çok göt olmaktır... habire ve durmaksızın endişelenmektir. kardeşiniz konuşmayı öğrenmeden kendi suçlarınızı ona atmaktır.ablamın kırdığı vazo yüzünden benim tokat yediğimi ortaokulda öğrenmem gibi... bazen de fazla sahiplenip ona bişey olacak diye endişelenmektir... @2178102 küçük anne olmaktır. Kaynak: İtüSözlük |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 09:34 PM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.