leman
 

bkz. pantalon)

türk mizah hayatının zirve noktası.

cezmi eröz kişisi olmasa her daim alabileceğim dergi.

solcuyuz diye takılan ama kapitalizmin tüm imkanlarını sonuna kadar sömüren varlıkların bulundugu mekan

bkz. leman sam)

bkz. kaçak yayın)



bkz. lemanyak)

vazgeçilmez mizah dergisi...her ne kadar penguenden sonra eski havasını kaybettiysede ...

meme dergisi

mizah seviyesi bakımından penguen ile yarışamayacak durumda olan dergi. kanımca mevcut tirajını nihat genç'e borçludur.

bu gidişle ölmeye mahkum dergi.




metin fidan, erdil yaşaroğlu, selçuk erdem ve kaan ertem'le tanışmama vesile olmuş özellikle üniversite yıllarımda hemen her hafta okuduğum dergi.

geçen haftaki sayısını satın almakla büyük bir hata yaptığıma daha 3 sayfa okuyunca bile fark ettiğim haftalık yayın. eskiden muhteşemdi. keşke hiç okumsaydım son sayısını da en azından hatıralarımda leman eski güzel yerinde dursaydı. mizah namına içler acısı olmakla beraber düşünce yapısı olarak da sıçmış batırmış.

yaşasın penguen!

ilkokuldan beri babam sayesinde sürekli takip edebildiğim dergi. bir zamanlar nefis bir kadroya sahip olan, daha sonra lemanyak, lombak, penguen derken kadrosu bölünen dergi. bir tek ender özkahraman olan sayfası okunmaz, gerisi yalanıp yutulur.

penguen'de pek göremediğimiz bir ekolü barındıran dergi. espriler halktan çıkar bu dergide. yeni bir dil yaratmaktansa esnafın, öğrencinin, fakirin, zenginin dilini öğretir.



örneğin bir yiğit özgür karikatürü sokaktaki adama beklenmedik, garip laflar söyletirken bir ahmet yılmaz karikatürü sadece söylenmesi gerekeni söyletir. selçuk erdem hiç göremeyeceğiniz entel bir köylüyle güldürürken, metin fidan her gün sokakta gördüğünüz çocukla güldürür. kimse komikaze'deki karakterlere benzemez, ama herkes biraz daral'dır, biraz timsah'tır.



tabii ki istisnalar mevcuttur ve tabii ki zevkler ve renkler tartışılmaz.



Kaynak: İtüSözlük