kid a
 

radioheadin en güzel deneysel çalışmalarının toplandığı albüm. ok computer ile birlikte rh elektronik altyapısının öne çıktığı albüm.

in limbo

treefingers

everything in its right place

idioteque

kid a

the national anthem

morning bell

genchildren

how to dissappear completely

optimistic

radiohead'in 2000 yılında çıkardığı 4. stüdyo albümü. tüm zamanların en iyi albümlerinden biri olarak kabul görmekte.

deneysellikten öte geçememiş eleştirileri bir yana, 90 larda temelleri atılan dünya elektronik müziğe geçiş sürecinde önemli bir basamak olan radiohead albümüdür.

insanın kanını donduran parça..

the bends ve ok computer'in gazına gelip satın aldığım albüm. o zamanlar internet falan bilmezdim, önceden dinleme şansım olmamıştı. beni, para verdiğim için pişman eden tek albümdür.

radiohead'in 2000 çıkışlı 4.stüdyo albümü. prodüktörü nigel godrich'tir. tracklist'i şudur:



01 everything in its right place

02 kid a

03 the national anthem

04 how to disappear completely

05 treefingers

06 optimistic

07 in limbo

08 idioteque

09 morning bell

10 motion picture soundtrack



genel itibariyle ilginç bir albüm kid a. eğer radiohead'e yeni başladıysanız ve albümlerini sırayla dinliyorsanız, sıra kid a'e geldiğinde fake albüm demeniz gayet doğaldır. thom yorke ve ekibi, bu albümle birlikte bildiğimiz alternatif rock kalıplarının dışına çıkmış ve işi neredeyse tamamen elektronik müziğe vurmuştur. bunun belki de en büyük sebebi, grubun o zamanlar ilgilenmeye başladığı idm ve glitch isimli iki müzik türü olsa gerek. thom yorke albüm çalışmaları sırasında idm türünün dinamosu kabul edilen warp isimli plak şirketinin tüm ürünlerini satın alıp dinlemiş, siz hesap edin.



mesela açılıştaki everything in its right place. ne bas gitar ne de elektro gitar var. sadece 2 synthesizer, 1 drum machine ve bolca oynanmış vokal. her ne kadar dinlenmesi yormayan bir parça olsa bile, klasik radiohead tarzının çok dışında.



ikinci parça kid a ise daha da yorucu. alışmak için zaman gerekiyor. neyse ki the national anthem, biraz daha normal şarkı formunda. şarkıda jazz etkilerini kestirmek güç değil, hatta her yerinden akıyor desem yeridir.



bildiğimiz melankolik radiohead tarzı ise dördüncü parça how to disappear completely'de geri dönüyor. ayrıca bu parça albümde elektro gitar kullanılan ilk parça. jonny greenwood'un düzenlemesini yaptığı yaylılar şarkıyı başka bir yere götürüyor kesinlikle. thom amca şarkı için en büyük esin kaynağının rem olduğunu da söylemiş ayrıca. albümdeki diğer parçalara göre sıradan gelse de bence kid a'in en iyi 3 parçasından biridir.



treefingers enstrümental bir parça, bir nevi interlude ama interlude olmak için de çok uzun . ardından gelen optimistic ise yine sıradan bir şarkı formunda ve gitar kullanılmış - ama yine bilindik pek çok şeyden farklı. en azından radiohead ve alternatif rock tarzına yakın olması, dinleyişini kolaylaştırıyor. albümün en iyi 3 şarkısından biri bu da.



ardından gelen in limbo da yine gitarlı bir şarkı ama optimistic kadar başarılı değil. neden bilmiyorum, bana çok karmaşık geliyor nedense. fakat ondan sonra gelen idioteque'de ise her şey gayet açık. bir drum machine ritmi, bol synth. azıcık başka bir yöne kaysa direkt electro house olurmuş, o derece de hızlı bir parça. alışması uzun sürse de, bence kid a'deki en iyi şarkıdır idioteque. sadece thom yorke'un vokal performansı için bile bunu söyleyebilirim.



albümün son iki şarkısı morning bell ve motion picture soundtrack'e 3-4 yıldır ısınamadım, neden bilmiyorum. ikisi de çok güzel parçalar ama bana göre albümün çıtasının nispeten altında kalıyor.



albümle ilgili bir gerçek de şu: radiohead yaptıkları kayıtlardan iki albüm çıkarmış, biri kid a diğeri de amnesiac. amnesiac'da knives out, pyramid song gibi olağanüstü parçalar varken onları neden bu albüme koymamışlar, insan merak etmiyor değil. bunun bana göre nedeni, ancak kid a'in bir konsept albüm olabilmesiyle açıklanabilir. kid a'deki ana konu, kıyamet sonrası dünyada doğan ilk çocuk ve onun hikayesi. bunu sözlerden biraz çıkarmak mümkün ama detaylı bilgi isteyen wikipedia'ya baksın. oradan bile zor anlaşılıyor aslında.



kid a'in müzik tarihinde iki büyük etkisi var. ilki, kesinlikle getirdiği elektronik akım ve tarz değişikliği. o zamana kadar bütün alternatif rock grupları gitarlarla bir şeyler yapmaya çalışırken radiohead'in getirdiği büyük değişim, türü de kökten salladı aslında. şimdi bile bu etkiyi kolayca görebilmek mümkün. ikinci etki ise, pazarlama. albüm çıkışından çok önce o zamanların meşhur ağı napster'a düşmüş, fakat piyasaya çıktığında bir çok listede bir numaraya yükselmiş. üstelik albümden hiç bir single ya da video çıkmamış.



son olarak, albüm radiohead albümleri içinde nerededir bana göre... cevaplanması zor bir soru aslında. ok computer'dan çok daha yenilikçi olsa da onun kadar iyi değil -ki bu kid a'in iyi olmamasından değil ok computer'ın olağanüstü olmasındandır. amnesiac'ı da bir bütün olarak geçer bence. yeni materyal in rainbows burada benim kafamı kurcalayan şey aslında. sonuç olarak:



ok computer in rainbows kid a amnesiac the bends hail to the thief pablo honey.



radiohead'le tanışmamışsanız kid a'den başlamayın. ama dinlememezlik de etmeyin, çok ama çok şey kaçırırsınız.



Kaynak: İtüSözlük