[bluemoon24]

*



isyan ve nisyandan müteşekkil aciz bir hayvan..hayvan-ı natıka..







her insan biraz uçurum..







insan tekil bi yaratıktır, her fırsatta yalnız kalmak için çabalar, yalnız kalabilemek için toplumsallaşır, ki bunun faydası yalnızlığına, tek başına kalmak istediğinde kurallarla diğerlerini kendinden uzak tutabilir. bugün hepimiz boşuna bi dağ evi sahil kenarı uçurum dibi evlerin hayalini kurmuyoruz hepimiz insanız neticede[img]/images/smilies/biggrin.gif[/img]







hizmeti için kainatın yaratıldığı bir yüce varlık.







yaradılmış yüce varlık







melek ve şeytanın homojen karışımına denir.







İnsanın Şarkısı







Vardım,



Varım,



Var olacağım zamanın sonuna dek,



Çünkü sonsuzum ben.







Yüzdüm sonsuzluğun geniş fezasında



Uçtum hayal dünyasında,



Yüce ışığın çemberine yaklaştım



Ve işte tutsağıyım maddenin şimdi.







Konfüçyüsün öğretilerini dinledim,



Kulak verdim Brahmanın bilgeliğine,



Budanın yanına oturdum bilgi ağacının altında,



Ve işte savaşıyorum bilgisizlik ve inkârla şimdi.







Sinanın üstündeydim,



Yehova Musaya göründüğünde,



Ürdünün ötesindeydim,



Gördüm Nasıralı İsanın mucizelerini,



Medinedeydim,



Dinledim Arapların elçisinin sözlerini



Ve işte kuşkunun esiriyim şimdi.







Gördüm Babilin gücünü,



Mısırın şerefini ve Romanın azametini



Hala görmekteyim bütün bu ülkelerde



Zayıflık, aşağılanmışlık ve küçüklüğü.







Birlikte oturdum Ayndurun büyücüleriyle,



Asurun rahipleriyle ve Filistinin peygamberleriyle



Hep Gerçeğin Şarkısını Söyledim.







Ezberledim Hindistana inen bilgiyi,



Ezberledim Arapların yüreğindeki Fışkıran şiiri



Kavradım Kuzey Afrikalıların hislerinden kopan müziği,



Ama hala körüm ve görmüyorum,



Sağırım ve duymuyorum.







Dayandım doyumsuz fatihlerin acımasızlığına,



Acı çektim baskıcı yöneticilerin zulmünden



Ve haddi aşan güçlülere kölelikten,



Yine de güçlü kaldım savaşmak için günlerle.







Bütün bunları gördüm ve duydum, daha bir çocukken,



Daha gençliğin getirdiklerini de duyup göreceğim,



Yaşlanacağım,



Mükemmelliğe ulaşacağım



Ve Tanrıya döneceğim.







Vardım,



Varım,



Var olacağım zamanın sonuna dek,



Çünkü Sonsuzum ben.







Halil Cibran







İNSAN...Gerçek bir karmaşa ancak olağanüstü yeteneklerle bezenmiş kainat hizmetine sunulmuş düşünen anlayan üreten varlık.



Hala var oluş sebeplerini arayan hala pek çok şifreyi çözemeyen ama yaratılan tüm varlıkların ötesinde özel dizayn edilmiştir.



İnsan bana kainatın varolma sebebini çağrıştırıyor biz varsak dünya hoş yoksak herşey boş...







Insan, insan olmaktir,kendini tanimaktir, sen kendini tanimazsan, bunca okumak ne demektir. Insan olmak insanin kendini tanimlamasina yetmez. Insan tanimlanamaz.O sir insana yaratilisindan dolayi verilmemistir. Insan olmanin sirri da yatar.







Kaynak:Antropoloji