OYUNCAK sizce ne demek, OYUNCAK size neyi çağrıştırıyor?
 

*



Bir şeyler eksik bir çogu yarım, ağlardım! kırılsaydı OYUNCAK larım







ameliyat odasına



alındığında bir çocuk



kapıda



ağlaşarak onu beklerler



yaşamın



kolay bozulan



bir oyun olduğunu bilen



oyuncakları







akgün akova







nesilden nesile dolaşan telefonuuuuuum [img]/images/smilies/smile.gif[/img]))))







Oyuncak















Bırak beni çocuk



Oynama artık



Avuçların çok büyük, kayboldum



Işığa hasret kaldım







Kaldır oyuncağı ortadan



Başkalrını alacak baban



Bırak beni çocuk



Bırak



Ellerin çok soğuk







Bekir Tekoğlu







eğlenmeye çalışırken minik kuşların oyuncağı olmuşsun ama hiç farkında değilsin..



biliyorsumusun hala yılın en embesil,embesil kurtarma opresayonunu sürdürüyorsun..



zeka espiri yeteneğine gelince sen giderken ben onuncu seferden dönüyordum.. olgun kuşum...!







SUNAY AKIN geliyor aklıma







çocukluğumda sahip olamadığım hayallerimi süsleyen çeşitli tekerlekleri olan bir araba olabilir







Kandırın kandırın çocukları.







tek bi kamyonum oldu oyuncak olarak hep elimde...kasası kırık tekeri patlak geldi zaten oda elime...ne yarıştıra bildim kamyonumu diğer çocuklarla, nede kum taşıyabildim kasasında...



bi işçi kamyonuydu benimki burjuvadan uzak,altı delik ayakkabılarımdan bile eskiydi...hep 3 teker gider, ucuna ip takıp çekmeye kalksam yan devrilirdi...sevmiştim...onun için hep tek başıma oynamak zorunda kalsamda bırakmadım sevmiştim...diğer kamyonların yanlarına gitsem gülerlerdi önce kamyonuma sonra ayakkabıma...kumlardan uzaklaşır salıncağın direğine ağlardım hep...taa ozamandan saklardım gözümdeki yaşları...o güzelim kamyonlarıyla oynamaktan sıkılıp taşa tuttuklarında başladım ilk isyanıma,altı delik ayakkıbılarımı fırlatıp ayağımdan koşarken yağmur altında...dizlerimi ilk parçalayışım,ilk çaresiz düşüşümdü o çamurlu sokakta koşarken...toprağı ilk pençeleyişimdi tırnaklarım çıkarcasına...



aynı bu zaman avuçlarımın arasından kayan hayat gibi...kendi hayatlarından sıkılıp benimkini taşlamaya başladıkları gibi...ben hep uzakken onlardan,hep salıncağın direğinde ağlarken...



hep bi dejavuydu bu hayat...hep tekrar...hep tekrar...



hep tekrar edecek...







Kaynak:Antropoloji