|
Erguvanlar solmadan Erguvanlar solmadan Yıllar yıllar önce Bizim sokağın sonunda Erguvan ağaçlı bir bahçe Ağacın ardında Bir pencere Geçerdim kapınızın önünden Sessizce Kızarırdı erguvanlar Sanki beni görünce Bir siluet görünürdü pencereden Heyecanlanırdım Yağmur yağardı ince ince Islanırdım Titrerdim Şimdi nerede o renkler O hevesler o yürekler Solunan hava bile değişti Ama umut tükenmedi Erguvanlar pembeleşti Zaman artık hedeflere engel Her neredeysen Bir an evvel Erguvanlar solmadan gel M. Süreyya Sezgin |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 09:03 AM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.