Masumiyet
 

Hatırlamak... Gizli bi ibadet benim için.
Günahlarından arınmak. Masumiyet' e dönmek.
Ben İbrahim. Manolisten olma, Sofyadan doğma, Parga' dan dönme.
Dönmek nasıl bir şeydir, İnsan nereye döner, Döndüğü yer neresidir ?
Geriye dönmek var mıdır ?, mümkün müdür ?

Yoksa kader sadece ileriyi mi gösterir...
Geldiğin döndüğün yer orda mıdır, bekler mi ?
Baksan görür müsün ?
Kalbin dönerken pusulan mıdır.

Geçtiğin yerleri unutmadan, aynı yerlerden geçerek,
Yine evin yolunu bulabilir misin ?
Geçtiğin Deniz, vardığın Liman, bulduğun yuva seni hatırlar mı..
Seni koynuna alıp... Esirgeyip saklar mı...

Dönmek kabiliyet değil.. Zarurettir İbrahim.
Ben İbrahim...
Cenneti, Cehennemi hep içinde taşıyan,
Kendi Şeytanıyla dost, Post' un şehriyle müttefik.
Ama hep tetik...

Araf' ın yüce kapısının sadık bekçisi,
Kapıkulu İbrahim.
Sultan Süleyman' ın mahreminde, sırrın da ama hep sınırda olan İbrahim.
Hünkarının derin gözlerinde hergün kendi cenazesini seyreden İbrahim.

Sultanı nın gözlerine baktıkça ölüme koşarak giden,
Ölümüne kaza namazları kılınan İbrahim...


Neden bilmiyorum ama içimden bunu burada yazmak geldi, umarım beğenmişsinizdir... actionsmile