Refah Ekonomisi
 

Başlangıçta refah, bir

ekonomik sistem içindeki bireylerin sağladığı tatminlerin toplamı olarak kabul

ediliyordu. Daha sonraları tek bir bireyin bile sağladığı faydanın

ölçülemeyeceği gerçeği gözönüne alınarak, iki ya da daha fazla bireyin

faydalarının anlamlı bir biçimde karşılaştırılamayacağı görüşü, iktisatçılar

arasında kabul gördü. En basit ifadesiyle, eskiden tartışmasız kabul edilen

"gelirde sağlanan belirli bir oransal artış, fakir bir bireyde, zengine oranla

daha fazla tatmin doğurur" kuralının ileri sürülemeyeceği anlaşılmış

oluyordu.Sosyal politika açısından bunun anlamı, kaynakların

zenginlerden fakirlere doğru yeniden dağıtılmasının (artan oranlı gelir

vergilerinde olduğu gibi) toplumun refahını artıracağının ileri

sürülemeyeceğidir. Bu nedenle ekonomi politikalarının sonuçları konusunda bir

yargıya varabilmek için, daha dar kapsamlı bir ölçütün geliştirilmesi gerekti.

Bu yeni ölçüte göre, bir ekonomik durumun diğerinden daha üstün olduğu, diğer

bireylerin refahını azaltmamak koşuluyla en az bir bireyin tatmininin artmış

olduğu durumda ileri sürülebilir.Alternatif olarak bazı kişilerin

refahının azalmasına karşın, bir ekonomik durumun diğerine üstün olduğu, ancak

bu son durumdan kazançlı çıkanların, zarara uğrayanların kayıplarını telafi

etmelerine karşın yine de eski durumlarından daha iyi bir düzeye gelmeleri

durumunda söylenebilir. Bununla beraber bu ölçüt, yukarıdaki koşulu sağlayan

çeşitli politika seçenekleri arasında bir karşılaştırma yapma olanağı

tanımamaktadır.



Afyon Jeotermal Merkezi Isıtma Sistemi, Ekonomisi Ve Hava Kirliliğini Önlemedeki KatkKserofitlik Ve Su Ekonomisi ÖkofizyolojisiFloresanların EkonomikliğiVarlık Vergisi1987-1993 Türkiye Ekonomisi1983-1987 Türkiye Ekonomisi1980-1982 Türkiye Ekonomisi1923-1980 Türkiye Ekonomisi19 Şubat KriziSermaye Piyasası Kurulu (SPK)İMKB PazarlarıİMKB'de Kote İşlemiMilli Korunma KanunuAltın Kurallar5 Nisan KararlarıElliot Dalga KuramıDow KuramıDirectional MovementDikdörtgen FormasyonuDestek ve Direnç