Çekirdek Dünyası
 

Fransa, Belçika, ve Tayvan elektriklerinin yarıdan

çoğunu reaktörlerden elde emektedir. Finlandiya, İsveç, İsviçre, Bulgaristan ve

Japonya bunların hemen arkasından gelmektedir. Amerika Birleşik Devletlerinde

üretilen enerjinin yaklaşık yüzde 20 si çekirdek enerjisidir. Bu, dünya

ortalamasının biraz üstündedir. Çekirdek teknolojisinin bütün başarısına rağmen

bu ülkede 1979 dan beri yeni çekirdek güz santraller planlamamıştır.

Neden?1979 martında soğutma sistemindeki aksaklılar Pensilvanya'nın

Three Mile adasındaki üç reaktörden birisini çalışamaz hale getirdi ve bir

miktar radyoaktif madde etrafa yaydı. Bir çekirdek reaktörü atom bombası gibi

patlamasa da büyük toplulukları tehlikeye atacak bozukluklar olabilir. Gerçek

bir felaketten ucu ucuna sıyrılmakla beraberle Three Mile Adası olayı çekirdek

enerjisiyle ilgili tehlikelerin gerçek olduğunu açıkça gösterdi.1979'dan

sonra yeni reaktörlerin daha güvenli bir biçimde yapılması kaçınılmazdı. Bu

zaten yüksek olan maliyeti daha da artırdı. Ayrıca ABD'deki de elektrik

gereksinimi kısmen verimi artırma çabalarından kısmen de çok elektrik kullanan

bazı endüstrilerin gerilemesinden dolayı beklendiği kadar hızlı artmıyordu.

Bunların bir sonucu olarak yapımı eskisi kadar ekonomik görünmüyordu. Bu

kamuoyunun yaygın rahatsızlığı ile birleşince ABD'de çekirdek enerjisinin

yayılması durdu.Başka yerlerde durum farklıydı. Çekirdek reaktörleri bol

fosil yakıt kaynakları bulunmayan pek çok ülkenin enerji gereksinimini

karşılamak için hala en iyi yol olarak görünüyordu . Daha sonra Nisan 1986'da

ciddi bir kaza o zamanki Sovyetler Birliği'ndeki 100 mw'lık Çernobil reaktörünü

tahrip etti.Atmosfere fazla miktarda radyoaktif malzeme girdi ve

rüzgarlarla dünyanın değişik yerlerine taşındı. Reaktör civarındaki yerleşim

merkezleri tahliye edildi.Işınıma maruz kaldıklarından yüzlerce santral ve

kurtarma işçisi öldü. Özellikle yiyeceklerin radyonüklütlerle yaygın bir biçimde

kirlenmesi gelecek yıllardaki kanser ölümlerini çok artıracaktır. ABD'de

Three Mile adasından sonra olduğu gibi Avrupa'da Çernobil'den sonra kamuoyunun

çekirdek programlarının güvenliği hakkındaki endişesi arttı. Bazı ülkeler

örneğin İtalya yeni reaktör yapma planlarını terketti ve bazı mevcut reaktörleri

de kapamayı düşünmeye başladı. Diğer bazı ülkeler de örneğin Fransa çekirdek

programlarının gerisindeki mantık Çernobil'e rağmen bunları sürdürecek kadar

kuvvetli olarak kaldı.Reaktörlerin kendi güvenliklerinden tamamen farklı

olarak oluşturdukları atıkların ne yapılacağı sorunu vardı. Eski yakıt çubukları

içerdikleri uranyum ve plütonyumu ayırmak üzere işlem görmekle birlikte kalan

hala yüksek derecede radyoaktiftir. Aktifliğin pek çoğunun birkaç ay içinde ve

kalanın çoğunun birkaç yüzyılda gitmesine rağmen radyonüklütlerden bazılarının

yarıömürleri milyonlarca yıldır. Şu an ABD'de 15,000 tonun üzerinde kullanılmış

çekirdek yakıtı depolanmaktadır. Çekirdek atıklarını yerin

derinliklerine gömmek şu anda onlardan kurtulmanın en iyi uzun vadeli yolu

olarak görülmektedir. Doğru yerin özelliklerini saymak kolay olmakla birlikte,

böyle bir yerin bulunması zordur. Deprem olasılığı az ve jeolojik açıdan kararlı

olmalı, civarında kalabalık merkezler bulunmamalı, ısı ve ışınım etkisiyle

parçalanmayan fakat delinmesi kolay bir kaya türü olmalı ve yakında

kirlenebilecek yer altı suyu bulunmamalıdır. Önümüzdeki yüzyılın başlarında

atıkların gömülmesine başlamayı planlayarak uygun yerlerin bulunması çalışmaları

sürdürülmektedir.



Siyaset, Bilim Ve Tarih Bilinci (Doğan Özlem )The Benefits Of TreesEnerji TasarrufuAlternatif Ucuz Enerji KaynaklarıErozyonun Tanımı Ve ÇeşitleriDünyamızın HareketleriDoğalgazDeve KuşlarıTeknolojik CellatlarımızKüresel IsınmaÇimento İşkolu Ve SorunlarıAtmosferin Başlıca Gaz KirleticileriNükleer EnerjiYapay KristallerHyrogen Fuel  The Fuel Of FutureKentiçi Ulaşımı Ve Çevre SorunlarıPrcı HakkındaÇevre Kirliliği Ve SonuçlarıSivil SavunmaUluslararası Hukuk Ve Çevre