Patlayıcı Maddeler
 

1884'te, Fransız mühendisi Vieille, «B

barutu» denilen dumansız barutu keşfetti. O tarihten beri, patlayıcı maddelerin

keşfinde büyük ilerlemeler kaydedildi. Bu maddeler savaş zamanında tahrip için

(bir köprüyü havaya uçurmak, bir demiryolunun raylarını bozmak); barış zamanında

ise taş ocaklarında, şantiyelerde (baraj yapımında, tünel açma işlerinde) ve*ya

füzelerin gönderilmesinde v.b. kullanılmaktadır. Patlayıcı maddeler

şiddetli bir kimyasal tepkimeyle ve çok kısa sürede gaz haline dönüşebilen

maddelerdir. Tepkime hızı saniyede binlerce metreye ulaşabilen (civa fülminat ve

kurşun nitrür gibi) maddelere ise «şiddetli patlayıcılar» denir. En

tanınmış patlayıcılar 1865 yılında Alfred Nobel (çok büyük servetinin gelirleri,

ünlü «Nobel ödülleri»ne temel olmuştur) tarafından nitrogliserinden elde edilen

dinamit; özellikle top mermilerinin fırlatılmasında kullanılan melinit;

uçakların bombardımanlarda kullandıkları tolit; bayındırlık işlerinde sık sık

kullanılan «T. N.T.» (trinitrotolüen) ve plastiktir.



Siyaset, Bilim Ve Tarih Bilinci (Doğan Özlem )The Benefits Of TreesEnerji TasarrufuAlternatif Ucuz Enerji KaynaklarıErozyonun Tanımı Ve ÇeşitleriDünyamızın HareketleriDoğalgazDeve KuşlarıTeknolojik CellatlarımızKüresel IsınmaÇimento İşkolu Ve SorunlarıAtmosferin Başlıca Gaz KirleticileriNükleer EnerjiYapay KristallerHyrogen Fuel  The Fuel Of FutureKentiçi Ulaşımı Ve Çevre SorunlarıPrcı HakkındaÇevre Kirliliği Ve SonuçlarıSivil SavunmaUluslararası Hukuk Ve Çevre