Elim Sende....
 

Elle tutamazsam, göz ile görmezsem inanmam mı diyorsun?


Sen aşkı elinle tuttun mu hiç ? Ya korkuyu ?
Şüpheyi anlatsana ya da sevgiyi, belki de güveni anlatmalısın bana…
En son ne zaman elinden tutmuştun ya da en son ne zaman gözüne göründüler ?
Nedir kabullenemediğin bana görünen, sana görünmeyen ve ona da farklı görünen ?
Haklıyım diyorsun.
Tamam, ben de haklıyım.
Doğruyum diyorsun.
Evet, ben de doğruyum. Bak orada ki de çok doğru, sonsuz sonsuz doğru…
Eh o zaman bırak değiştirmeyi de kabullen.
Çok , çok çalışmıştım ben de değiştirmeye , bir o kadardan da fazla değiştirilmeye…
Ne oldu?
Doğrusu ben sanat eseri oldum.
Ne zaman maziye karıştım bir yerden, o zaman çok değerli oldum birden.
Sen de öyle değil misin ?
Öylesin tabi.
Öyleyse kabullen, değiştiremezsin kimseyi istemeden.
Çok bekledim çok, gülleri sevdiğimden.
Ben aldım ona her fırsatta heyecanla. Sessiz mücadelemdi.
Göstererek öğreteyim dedim, söylenmeden. Öğretemedim.
Arkamı dönüp de gittiğimde bir de bakmışım, öğrenmiş meğer.
Bana değil ama benden sonraya. Olsun ben de öğrendim ondan , beklememeyi ve de öğretmemeyi.
Duyuyorum hiç durmuyor vır vırlar. Bende de durmazdı bir aralar.
Ne oldu sonunda? Yorgunluk, bıkkınlık ardından gelen.
Başım ağrıyor çoğu zaman konuşmalara.
Kabullen diyorum , sadece kabullen…İçine at değil sadece kabullen.
Çünkü olan bu, senin seçimin bu. Bak sadece kendini izle.
Sana anlatmaya geldi karşına çok özel diyarlardan misafir gelen.
Diyor ki kendine güven…Kontrol etme artık , hükümdar mısın?
Bazen diyor ki yavaşla, kaçırıveriyorsun anlarda… Bazen de hızlan olmuyor diyor bu kadar hızla.
Bu şüphe ne ? Ne bu Kuruntu ? Diyor ki yoksa sen misin güvenilmeyen?
Kıskanıyorsun tamam, seviyorsun.
Ama bak bakalım emtia mı karşında duran, insan.
Sahiplendiğin ve paylaşamadığın varlık oysa hep bir yerden gelen.
Oh kayınvalidem diyorsun. Bak bakalım gelin sen kimsin ?
Sen önce bir kız evlat, sonra anne sonra da kayınvalide değil misin ?
Gelinine laf söyleyen güzel anne bak bakalım geçmişine sen kimdin?
Neler çektin? Nelerden geçtin ?
Çocuğuna laf dinletemiyorsun, söyleniyorsun!
Bak bakalım üzülme, iyice bak çok farklı mı acaba kaçıp da kabullenemediğin senden?
Alıyorsun sevdiğini karşına, diyorsun ki :” öyle giyin, böyle konuş, böyle otur, böyle ye, böyle yap “ .Çok güzel seviyorsun çünkü sen.
Ama bir bak bu kadar değiştirilmeye ihtiyacı olan bir beden senin tarafından gerçekten mi sevilen ? Sen sadece ona bak ve sana anlatmaya çalıştığına.
Çünkü değiştiremezsin kimseyi. Önünde farklı olur ama, hemen ardında farklıdır onun rolleri. Ve sen bir gün o roller ile karşılaştığında üzersin kendini değmezmiş diye.
Yanlış yaparsın yine, çünkü bakman gereken sadece kendinsin aslında. Farkına vardığında güler de geçersin o geçmiş güzelim yıllara.
Kimi kontrol ederseniz kaçar sizden. Görüntüye aldanmayın yanınızda olsa da o beden , içi uzak diyarlara kaçar sizden.
Olaylar sahne, bırakmak lazım bir yerde.
Bu oyunda haktan bahsedeceksek eğer ve haklı olmaktan; o da bu sahnedeki rolü hakkıyla oynamak …Bu bir elim sende oyunu. Öğretemezsin kimseye ,kendini görürsün ve kendini değiştirirsin.
Eğer kendinle buluşamıyorsan uzunca bir dönem ; o zaman elim sende dersin gidersin çünkü ancak gittiğin zaman, işte o zaman hem öğrenir hem de öğretirsin.
İnsan yaratılmış en özel varlık..Mümkün değil anla öğretmen . O zaman kızma artık kimseye, enerjini de sarf etme boş yere. İhtiyacı var bu evrenin senin güzelliğine. Ya kabullenmeyi öğren ya da elim sende demeyi…Başka türlüsü yok bunun…
Kabullen ve anla artık matematiği farklı bu sistemin, çok basit …Karmaşık hale getiren sensin.
Bu bir elim sende oyunu. Öğretemezsin kimseye ,kendini görürsün ve kendini değiştirirsin..
Ya da seçim senin mücadele içinde kendini tüketirsin.
Alıntı.......

Cevap: Elim Sende....
 

çok güzel ellerinz ağlık

Cevap: Elim Sende....
 

cookk güzel bir paylaşım olmuş.alk78 hepimiz birbirimizi degiştirmeye çalışıyoruz.olmayacagını bile bile ......