[ECEM18]

Pozitif düşünceyi öğrenmek için yapılması gerekenlerin birinci basamağı, bu yapının

kazanılmasının ne kadar önemli olduğunun kavranmasıdır. Kazanmayı istemek ikinci,

yapılanmayı sağlayacak egzersizlerin yapılması da üçüncü basamağı oluşturur.



Beyne yeni bir tarzda düşünmeyi öğretebiliriz. Sadece bilmek,öğrenme için yeterli değildir,

egzersizler de yapılmalıdır.



Pozitif düşünce egzersizlerini iki gruba ayırıyoruz;



1 - Alternatif üretmeyi öğreten egzersizler

2 - Pozitif enerjiyi kazandıran egzersizler



1- Alternatif üretmeyi öğrenme

Alternatifli düşünceyi öğrenebiliriz. Burada amaç beynin, üzerinde çalıştığımız konu ile ilgili

bölgesindeki sinir ağlarını aktive ederek, işlevin yolunu değiştirmek veya faaliyetini

hızlandırmaktır. Üniversite sınavına girenlerin dershanelerde binlerce matematik problemi

çözerek, beynin çalışmasını hızlandırmalarını, ya da araba kullanırken önünde bir engel gören

insanın düşünmeden ayağını gazdan çekip frene basarken aynı zamanda ellerinin de

direksiyona yön vermesini ve gelişen koşullara göre yapacağı hareketi belirlemesini

alternatifli düşünmeye örnek olarak verebiliriz.



Bu tarzda bir düşünceyi kazanmak için dört çeşit egzersizi, üçer aylık süreyle yapmak

gerekir. Bu egzersizler şunlardır.



a- Görsel uyaranlara bağımlılığın kaldırılması egzersizi.

b- Alternatifli düşünme modelinin oturtulması.

c- Örümcek ağlarının temizlenmesi.



Üçüncü boyutu görebilme egzersizi.

1-a Görsel uyaranlara bağımlılığın kaldırılması

Bu egzersiz görsel uyaranların çağrıştırdığı bilgilerin dışında kalanları da hatırlamayı esas alır.

Aslında sadece uyarana bağlı kalmayıp çağrışımlarla da, hafızamızda ilgili birçok bilgiyi bilince

çağırma yeteneğimiz vardır. Fakat bunu kullanmadığımız için, büyüme sürecinde adeta

körleşmiştir.



Bunu tekrar kazanabilmek ile ilgili egzersizi bir örnekle açıklayalım; gözünüzü kapatın, sonra

tekrar açıp hemen tekrar kapatın. Gözünüzü açtığınız zaman gözünüze ilk çarpan objeyi

gördünüz, yani gözünüz onun bir anlık zaman içinde görünen yüzünün fotoğrafını çekti. Siz

bu arada gözünüzü kapatıyorsunuz. Çekilen bu fotoğraf bilince gider ve hafızadan o

görüntüye ait bilgiler çekilir. İşte bu noktada kendimize “daha ne var” sorusunu sormalıyız.

Hafızadan bu bilgilerle ilgili çağrışım yapan diğer bilgileri çağırmalıyız. Bu slaytta görüldüğü

gibi iç içe halkalar oluşturur.






Objenin fotoğrafının çağrıştırdığı bilgiler



“Daha ne var” sorusunun çağrıştırdığı bilgiler








Örneğin gözünüzü açtığınızda,gözünüze ilk çarpan su bardağı oldu. Hemen gözünüzü

kapatın. Bilinciniz süratle onu su bardağı olarak tanımladı. Hafızanızda su bardağına ait

bilgiler belirdi. Ama hafıza da ona ait daha fazla bilgi vardır. Örneğin su bardağının başka

renkleri, fiyatı, biçimler, yararları, kullanım şekilleri, nerede bulunduğu, temizliği, v.b..binlerce

bilgi hafızanızda yaşadığınız sürece depolanmıştır. Egzersizde gözünüzü kapatır kapatmaz siz

kendinize daha ne var sorusunu sorarak bu ilintili bilgilerin de bilince gelmesini istiyorsunuz.

Sonra başka bir objeye, başka bir objeye aynı uygulamayı yapmaya devam ediyorsunuz.

Daha sonra aynı egzersizi duygularla ilgili kavramlarla çalışıyorsunuz. Örn. sevgi, nefret, gibi.

Bir süre sonra uyaran bilince gelir gelmez onunla ilgili çağrışımlar daha hızlı bir şekilde zihne

geliyor olacak. Çünkü hafıza ile bilinç arasındaki sinir ağları egzersizlerle devamlı aktive

edildiği için bu iletişim hızlanmış oluyor.



Bundan sonra hangi uyaran gelirse gelsin onu tanımlamada bilinç, artık kısır bir malzemeyi

kullanmak zorunda kalmayacaktır. Bilincin negatif veya pozitif olmak üzere, arasından

istediğini kullanacağı birçok materyali vardır.