[Belgin ∞]

An da ve duygularımda farkındalığın eşsiz güzelliklerini yaşayabildiğimi düşünüyorum. En önemlisi iyi bir gözlemciyim. Aynı An da bir çok şeyin farkında olabiliyorum.

İlk başladığım yer fiziksel alanımdı. Kolumu kaldırıyorum, yürüyorum, oturuyorum, konuşuyorum vs. Konuşuyorum da konuştuklarımın farkına varmaya başladım ve baktım ki bazen çok saçmalayabiliyorum

Konuşmalarımdaki duyguya baktım, hangi duyguda nasıl tepki veriyorum, nasıl sözler kuruyorum. Sözleri değiştirmek için duyguyu değiştirmek gerekiyordu. Çünkü sözler duygudan kaynaklı ve duyguya çapalıydı. Sonra duygularımı izlemeye başladım, öfkem sinirim gezinmeye başladı farkettiğim zaman. Ve takip ettikçe tüm bedenimi gezmeye başladı ve bir açık bulup çıkıp gitti. Ama mutluluğumu ve sevincimi izlemedim hiç. Farkındalık hepsini izledikçe ve hepsinden arınmaya hazır olunca farkındalık oluyor bence. Ben şimdilik kullanım alanımı kısıtlı tutuyorum.

Ayrıca rüyalarımın farkına varmaya başladım son zamanlarda. Rüyadayken rüyada olduğumun, uyuduğumun farkında oluyorum. En güzeli de farkındalık çalışmasıyla beraber rüya çalışması yapmak benim için. Tüm mesajları kendim alamıyorum çünkü bakış açım ya çok geniş ya çok dar oluyor, yardıma ihtiyaç duyabiliyorum. Ama bu kadar yol almış olmak, kurban rüyalarından kurtulmuş olmak bile çok büyük bir adım benim için.

Farkında olmak çok kapsamlı, yani adı kadar küçük kısa bir yol değil. Girince kendini tanımaya, kendine yabancılaşmaya, kendini tanımaya, kendine yabancılaşmaya ve tekrar kendini tanımaya başlıyorsun :)

Şu an sadece açlığımın farkındayım

Sevgiler.