Yemekkolizm...
 

Çocuklarımızı beslenme konusunda bilinçlendirmek ve doğru yetiştirmek çok önemlidir. Beslenme alışkanlıkları, biz büyüklerin verdiği beslenme eğitimi ve davranışları ile kazanılacaktır.

Şişmanlık, vücuttaki yağ oranın olması gereken değerlerinin üzerine çıkması olayıdır. Şişmanlık için birden çok neden gösterilmektedir. Bunlardan biride kaygıya karşı savunma aracına dönüşen yeme alışkanlığı, geceleri bile süren duraksız bir tıkanma halini alabilmektedir.

Yemekkolizm nedir?

Kendisiyle barışık olmayan kişi beslenmek için değil, kendisini iyi hissetmek için yer. Öfke, endişe, depresyon ya da sıkıntı gibi olumsuz duygular karşısında kişinin çareyi öncelikle yemeklerde araması çok tehlikelidir. İnsanın hallemediği duyguları yiyecekler aracılığıyla kapatmaya çalışması strese bağlı oburluk olarak adlandırılır.

Çözülmesi için emek sarf edilmemiş her duygu, eğer sizi yemek yemeye iterse; ileride duygusal kargaşayı bir kez daha yaşamanıza neden olacaktır. Duygular hiçbir zaman yiyeceklerde yaşamazlar. Yiyecekler geçici bir mutluluk sağlarlar. Çözülmeyen duygular karşısında geçici bir kalkan oluştururlar.

Yemekkoliklerin en önemli özelliklerinden biri de, fiziksel açlığı hiç hissetmeyecek şekilde yemeleridir. Midelerindekinin yaklaşık yarısı tamamen psikolojik nedenlerle yenilenlerle doludur.

Aşırı kilolu insanların kilo almalarının en büyük sebebi, problemleri esnasında yemek yemelerinden kaynaklanır. Bu nedenle vücutlarıyla kontakt kuramazlar ve gerçekten ne zaman acıktıklarını anlayamazlar. Örneğin yanlış beslenmeden doğan aşırı şişmanlık problemini yaşayan insanlar, susuzluk ve açlık duygularını dahi birbirlerine karıştırırlar. Atıştırmalar sadece kan şekerini normal düzeye getirmek içindir, problemleri unutmak için değildir. Karbonhidrat yönünden zengin olan kek, kurabiye gibi yiyecekler beyindeki seratonin seviyesini artırır. Sakinleştirici özelliği olan seratonin ise kendinizi daha iyi hissetmenizi sağlar. Ama bu tedavi biçimi zamanla oburluk haline gelir ve belli bir süre sonra yemek yemenin verdiği olumsuz duygular diğerleriyle birleşerek çözülmesi zor bir kısır döngüye dönüşür. Yemekkoliklik, açlık ya da tokluğu gösteren bedensel uyarılara aldırış etmeden yemek yeme olarak tanımlanır.

Ülkemizde kadın ve erkekleri yemekkolikliğe iten bir çok psikolojik nedenler vardır.

Yemekkolizmin nedenleri...

1) Özveri: Çocuk doğuran kadın yedirir, içirir, büyütür, ailenin tüm fertlerini besleme görevini üstlenir. Anne hep vericidir, kendisi için hiç zaman ayırmaz. Ama sorunlarla karşı karşıya geldiğinde kendini yalnız ve güçsüz hissedebilir. Bu iç güvensizlik onu tıka basa yemek yemeye sevk eder.

2) Baskı altında geçen çocukluk: Baskı altında geçen çocukluk sonucunda birey kendini kanıtlamak için yemeğe saldırır.

3) Beslenme alışkanlıkları: Annenin çocuğu besleme de yaptığı hatalar da ergenlik çağında çocukları yemekkolizme itebilir. Anne babanın kendi gençliklerinde elde edemediği bir takım başarıları, çocuklarında görmek istemeleri, onların bir yarış atı gibi yüksek beklentilere sevk etmeleri çok hatalıdır.

Bir yemekkolik olmak, yeme bağımlısı olmak anlamına gelir. Nasıl sabah kalkar kalkmaz su içmek yerine kafein tüketenler, yine gün boyunca kafeinsiz yaşamın olamayacağını zannederler. Sigara ve alkol bağımlıları da aynı duyguları yaşarlar. Yemekkolik bir insanın normalde doyma noktasını oluşturabileceği miktarın çok çok üstüne çıkar. Yemekleri hızlı yemeleri krizi bir an önce atlatmalarını istemeklerinden kaynaklanır. Fakat yemek yeme işi sona erince yemekkolik tüm kötü duygularıyla baş başa kalır.

Anorexia nervosa yemekkolikliğin öbür yüzüdür. Anorexia larda yemekkolikler gibi zaman zaman aşırı yerler sonra pişmin olup yediklerini çıkarırlar. Bazen de kendilerini açlık grevine sokarlar.

Yemekkolikliği, aslında çocuklar ve büyükler arasındaki karmaşık ilişkilerin bir dışa vurumu olarak değerlendirebiliriz.

Yemekkoliklik açlık ya da tokluğu gösteren bedensel uyarılara aldırış etmeden yemek yeme olarak tanımlanır.

Kaynak: Yemektarifleri