Zodiac – İnsan, En Tehlikeli Hayvan
 

Zodiac – İnsan, En Tehlikeli HayvanDavid Fincherın önceki filmlerinden estetik olarak ayrılan filmi Zodiac, Amerikadaki Bay Area seri cinayetlerinin yirmi yılı aşkın soruşturma sürecini anlatıyor. Jake Gyllenhaal, Mark Ruffalo ve Robert Downey Jr.ın canlandırdıkları, farklı sebeplerden cinayetlerle saplantılı ilişkiler kuran ve hayatlarını bu keşfe adayan karakterler, oyuncuların performanslarının da yardımıyla her daim canlı. Fincherın alışılagelmiş fiyakalı estetik araçları bu filmde yerini metodik bir dil, sade bir kamera yönetimi ve uzun bir eğride ilerleyen olay örgüsüne bırakıyor. Aksiyon ve görsel efektlerden çok sapkınlığın psikolojisine karanlık bir bakış sunan iki buçuk saatlik yapıt, çağımızın hip yönetmenlerinden olan Fincherın hayranlarını hayal kırıklığına uğratabilir. Fincherın yeni tarzı benimsenebilirse ve sürenin uzunluğu bir yana bırakılırsa, öykünün gerçekliği ve senaryonun nefes aldığı mizah dolu anlar filme ülkemizde de yeterli ilgiyi getirecektir.

1969 yılında başlayan hikaye 90lara kadar akan süreçte şiddet dolu cinayetleri ve dönemin nispeten acemi ve teknolojik donanımı eksik polis teşkilatının macerasını ağır bir kurguda anlatıyor. Film ilk bir saatlik dilimde bir seri katilin psikopatlığına dikkat çekerken, yavaş yavaş araştırmayı yürüten dedektif Toschi (Mark Ruffalo), gazeteci Avery (Robert Downey Jr.) ve gazetede karikatürist olarak çalışan Graysmithin (Jake Gyllenhaal) dava üzerine büyüyen saplantısına yöneliyor. Söz konusu sapık Arthur Leigh Allenın (John Carroll Lynch) ‘en tehlikeli oyun olarak adlandırdığı insan katliamı, bireyi de ‘en tehlikeli hayvan olarak belirliyor. Davaya bağlanan, neredeyse hayranlıkla katilin izini süren karakterler de adeta her insanın içinde mevcut olan sap(ıt)ma potansiyelini ortaya koyuyor. Zodiac bu anlamda psikolojik olarak ilginç çıkarsamalara gebe.

Fincher sineması düşünüldüğünde bu filmin özellikle dikkat çeken özelliği estetik yapısı. Fincherın bol oyuncaklı bir teknik profil çizen filmleriyle karşılaştırıldığında Zodiac, yönetmenin olgun yüzünü gösteriyor sanki. Gösterişli geçişler ve efektlerde bir azalma; kamera yönetiminde mütevazi bir üslup; montajda bir sadeleşme gözledim. HD çekilen filme hafif koyu ve yeşilimsi renkler hakim. Akşamüstü ve gece görüntüleri sık sık karakterlerin içinde yaşadıkları karanlık dünyayı temsil ediyor. Kostümler, saç modelleri ve prodüksüyon tasarımı 60lardan 90lara hareket eden öyküye otantik bir çehre sağlamış.

Filmin en öne çıkan performansı Mark Ruffalodan geliyor. Ruffalo temiz kalpli, huysuz, mesleğine inancı tam, bilinçli ve ayakları yere basan dedektif için son derece sevimli ve zaman zaman komik bir portre çizmiş. Jake Gyllenhaalın çizgi film karakterlerini andıran sempatik ifadesi içine kapanık karikatürist rolüne çok yakışmış; oyuncu filme nefes aldıran birçok absürd diyaloğu filmin karanlık kimliğiyle çok iyi kaynaştırmış. Robert Downey Jr. benim bir türlü ısınamadığım bir oyuncu olarak yine bana sevimsiz ve abartılı geldi. Başta John Carroll Lynch olmak üzere bol karakterli filmdeki tüm yan roller sağlam performanslar sergilemiş.

Zodiac, Fincher hayranlarını şaşırtabilir; zaman zaman temposu düşen uzun ve monoton senaryo sabırsız izleyiciyi sıkabilir. Ama Zodiac gerçek olayları anlatan öyküsünün çekeceği halihazır ilginin yanı sıra tutarlı dili, sıkı prodüksüyon ve teknik kredileri, iyi performanslarıyla izleyiciyi şüphesiz etkileyecek.

Selin Sevinç

selinlesinema@gmail.com

Selin Sevinç'in tüm sinema yazılarına filmbutik.net'ten ulaşabilirsiniz!...