Kaleköy - İmroz
 

Kaleköy - İmrozBir arkadaşımın amcası sayesinde Gökçeadaya varır varmaz kalacak yer bulduk. Gökçeadalı yaşlı bir teyze bize güzel ve şirin evinin verdi. Tabi ki sadece iki günlüğüne… Tanıştığım insanların konukseverlikleri, güleryüzleri ve sakinlikleri karşısında dehşete düştüm. Sanırım adada yaşamak hepsine yaramış. Bir doğa harikasının üzerinde harcıyorlar ömürlerini... Az bulunur bir şans. Bize evlerinde kahve ikram ettiklerinde kabaca adayı anlattılar. Adadaki ilk gecemizi de Kaleköyde geçirmemiz gerektiğini söylediler. Kaleköy Gökçeadanın eğlence merkeziymiş. Gençler eğlenmeye hep oraya gidiyormuş. İstanbuldan gelip "Eğlence Merkezi" lafını duyunca gözünüzde Taksim gibi bir yer canlanıyor... Aman canlanmasın, çünkü alakası bile yok.

İçilen kahvelerden sonra doğruca bize verilen eve gittik. Giyindik, süslendik ve dışarı fırladık. İlk durak elbette KALEKÖYdü. Adanın en eski yerleşim yeri. Eski ismi Kastro. Kale anlamına geliyor. Zaten muhteşem kalesi de tepede tüm ihtişamıyla duruyor. Kaleköy, kıyıdaki bir tepenin yamacına kurulu. Restoranlar ve bar sahilde... Köy evleri yamaca dizilmiş. Sevimli bir köy… Kuzu Limanı yani feribotla ilk yanaştığımız iskele inşa edilmeden önce, gemiler Kaleköy e yanaşırlar ve filikalarla kıyıya çıkılırmış.

Kaleköy Gökçeada merkezden 4 km uzaklıkta, merkeze en yakın yerleşim. Sahilde kısa bir cadde var. Saat 20:00 - 01:00 arası araç trafiğine kapalı ama elbette bizim halkımız her yasağı deliyor. Eğlence konusunda sükutu hayale uğradık. Zaten bu tatil bizim için "kafa dinleme" tatiliydi ve hep öyle kaldı.



Kale restoranda yemeğimizi yedik. Geçmişten bugüne gelen Rum mezeleri tüm ihtişamıyla midelere indi. Bir de ev yapımı şarap.

Restoranın hemen yanında denizi seyreden eski bir Rum kilisesi var. Dört duvarı sapasağlam ve ayakta, ancak içinde incir ağaçları büyümüş, pencerelerden dışarı dallarını uzatmış. Eski yapının bu terkedilmişliğini görüp hüzünlenmemek elde değildi.

Kaleköyün caddesinde şöyle bir yürüdük. Hatıra olsun üzerine Gökçeadanın resimlerinin olduğu iki de bardak aldık. El ele tutuştuk... Kaleköyden çıktık… Evimize geri döndük. Böyle bir evde yaşamak isterdim, daha bahçeye girer girmez, kekik kokuları karşılıyor sizi… İyi bir uyku gerekliydi bize, ertesi gün tüm plan Gökçeadayı baştan aşağıya gezmekti.