Gökçeada ya da İmroz ya da Rüzgarlı Ada Bir de Ben
 

Gökçeada ya da İmroz ya da Rüzgarlı Ada Bir de Ben

29 Ağustosda aklımız başımıza geldi ve deliler gibi gidecek bir yer aramaya başladık. Aradık, aradık bulamadık. Bir ara umudumuzu yitirdik… Ürgüp de her taraf doluydu, Bodrum doluydu, Marmaris doluydu, Datça doluydu... üstelik hepsi de çok uzaktaydı... Gece evimizde keyif yapmak için yola çıktığımızda bir arkadaşın "Neden Gökçeadaya gitmiyorsunuz? demesiyle, kendimiz hızlı bir hazırlanma telaşı içinde bulduk. İşte Gökçeada maceramız böyle başladı. Ben birkaç saat boyunca olaya hep umutsuz gözle baktım ama en sonunda sabah beşte yola çıktık.

Gökçeadaya gitmek için ilkönce Çanakkalenin Kabatepe Limanına ulaşmanız gerekiyor. Keşan üzerinden geliyorsunuz yaklaşık dört saat yollarda gidiyorsunuz... Tabi birazcık hızlı... En azından benim gibi bir trafik korkağıysanız yavaş yavaş gitmenizde hiçbir sakınca olmadığını, yetişecek bir yeriniz olmadığını, bunun zaten bir tatil olduğunu ve strese girmenin manasız olduğunu düşünerek yol alıp, Kabatepe tabelasından döner dönmez korkunç bir feribot kuyruğuyla karşılaşıp sabah 09.30 dan 14:30 a dek feribot beklersiniz… Ya da tatil öncelerinde, Cumadan gidişlerde yola sabahın 02:00 de çıkarsınız, sıranın başını kaparsınız. Kısacası sabah dokuzda orada olduktan sonra uzun bir kuyruk ve birkaç tartışmadan sonra ancak saat 14:00 deki feribot sırasına girebildik.

Kapatepe Limanı'na iki şeritli bir yol gidiyor. Geliş ve gidiş olarak… Siz haliyle gidiş tarafındaki kuyruğa girip bekleyeceksiniz ama bir bakıyorsunuz bir takım araçlar gelişe ait şeritten limana inmeye devam ediyorlar. Bizim gibi meraklıysanız sakın o araçların peşine takılıp "Aaaa bunlarda nereye gidiyor?" deyip saf saf limana inmeye kalkmayın... Öyle yaptık, ayvayı yedik... Aşağıda sıra bekleyen insanlar bizi şiddetle kınadılar, amacımız sıra kapmak değildi ama iki koca kamyonun arasına zor attık kendimizi… Bir adam yanımıza gelip "Utanmıyor musunuz?" diye bağırdı… Utandık ama yapacak hiçbir şey yoktu…



Kabatepeden sabah 10:00'da Deniz İşletmelerine ait bir feribot kalkıyor, aynı zamanda özlel işletmelere ait feribotlar da var. Genelde günde tek sefer yapıyorlar, talep olursa ek sefer koyuyorlar, ancak bunun için en az dört saat beklemek zorunda kalıyorsunuz... Çünkü feribot gidiyor, yolcuları boşlatıyor, geri dönüp sizi alıyor. Sancılı bir bekleyiş ama Kabatepe sahilinde kayaların üzerinde manzaranın keyfine varabilirsiniz. Doğrusu ben epeyce rahattım o kayaların üzerinde otururken. Deniz İşletmeleri 30 Ağustosda iki sefer yaptı, biz özel işletmeyi tercih ettik… İlk feribotu kalabalık yüzünden kaçırdıktan sonra ikincisine bize utanç veren uyanıklığımız sayesinde bindik.

Ege çırpınınca çok kötü olur… Gerçekten kötüydü… O kadar korktum ki, denizin deli dalgalarını biraz seyrettikten sonra vazgeçişle arabanın içinde uyudum. Sevmem dalgalı denizi... Korkarım!.. Ölecekmişim gibi gelir... Evhamlının tekiyim işte!..

Uyandığımda Gökçedaya yanaşıyordu feribot, sarı tepeler önümde kocaman kocaman duruyordu... Batmadan adaya ulaştığımıza ve yepyeni bir tatilinin başladığına sevindim...

Gökçeada ilk bakışta puslu bir havada ortaya aniden çıkan mitolojik bir kahraman gibiydi… Zaten mitolojide de yeri var... Poseidonun adası... İmroz… Bir diğer adıyla "Rüzgarlı Ada"… Gökçeada turu limana çıkmamızla başladı.

Prenses29