Ponte Vecchio
 

Ponte VecchioUffizinin muhteşem sütunları arasında yürürken bir yandan heykelleri de seyrediyordum sonra bir heykel bana sarıldı... Güzelliğimden aşka gelip canlanmıştı... Ödüm koptu. Bu ölümsüz anı saklamak için hemen fotoğraf çektirdik. Heykele hayat verdiğim için çok mutluydum.

Sonra yine hiçbir şey olmamış gibi Ponte Vecchioya doğru yürümeye devam ettim.

Şehrin en eski köprüsü.1345 de yapılmış. İyi ki yapılmış... Köprünün iki yanında evler var. Bu evlerin üzerinde de "Vassarinin Koridoru" Adından anlaşılacağı gibi Vassari inşa etmiş bu koridoru... Medici ailesi bu koridorla iki sarayı birbirine bağlamış... Vecchio sarayından ilk bağlantı Uffiziye (Ofisler), daha sonra da nehrin diğer tarafına Pitti Sarayına. Koridorun duvarlarında küçük yuvarlak pencereler var, buradan halkı seyretme imkanı da bulmuşlar ve kesinlikle iki saray arasında gidip gelirken halk arasına karışmamışlar, bu kibirden mi bilmiyorum. Ama hem köprünün hem de koridorun güzelliği benim için yeterliydi.

Ponte Vecchio, Floransanın görülmezse olmaz yerlerinden biri... Hatta bana göre birinci sırada. Köprünün üzerindeki evler artık dükkan. Kuyumcular satış yapıyorlar burada, köprüyü hemencecik yürüyüp gidiyorsunuz ama canınız binlerce kez aynı yeri yürümek istiyor... Sevdiğiniz bir şeyi yedikçe yiyesiniz gelir ya hani aynı öyle.

Köprünün tam ortasında sol tarafta güzel bir büst var... Benvenuto Cellininin büstü.

Rafaello Rommanelli tarafından yapılmış ve şimdiki yerine 1900 de yerleştirilmiş.

Şöyle bir yürüdük üstünde... Karşı tarafta bir kafede mola verdik. Ben bizimkileri kafede bırakıp t-shirt satan bir dükkana zor attım kendimi. Ama dönüşte o güzel sandviçlerden yedim elbette. İşimiz bitince kendimizi tekrar Ponte Vecchioya savurduk. Artık geceydi. Dükkanlar kapanmıştı.



Oradan yürürken o köprüde sanki devrilecek gibi duran evlerden birinde yaşamanın çok hoş olacağını düşündüm. Hatta hayal bile kurdum. Gerçekleşseydi eminim çok heyecan verici olurdu. Hayatım boyunca, bana yağmurun arkasından bakan Ponte Vecchionun yarı puslu, yarı neşeli ve büyüleyici görüntüsünü unutmayacağım.

Onu geride bırakırken hüzünlenmedim desem yalan olur...

Dönüşte heykeli gördüm yine... Başka kadınları görünce de canlanıyordu hınzır!

Sokak sanatçıları çok yaygın orada... Bence iyi de para kazanıyorlar.

Ponte Vecchionun büyüsü daha geçmeden biz başka bir restoranda yemeklerimizi ısmarlamıştık...

Floransada kendinizi kaybediyorsunuz. Çok dolaşıyorsunuz, çok geziyorsunuz, çok enerji harcıyorsunuz ve çok acıkıyorsunuz... Size de böyle oluyor değil mi? Hı?

Prenses29