D.D.T. (Dicophane; Dichloro Dipheenyl Trichlorethane)
 

D.D.T. (Dicophane; Dichloro Dipheenyl Trichlorethane)1874te sentetik olarak elde edilmiş olan bu maddenin böcek öldürücü etkisi 1940da bulunmuştur. D.D.T.nin verimliliği, kimyasal açıdan trabil ve fiziksel yönden oldukça inaktif olmasına ve böylece kalıcı etkisinni varlığına bağlıdır. Sivrisinek, sinek, bit, pire, tahtakurusu gibi; veba, sıtma, tifüs, kolera, barsak enfeksiyonları ve benzeri öldürücü hastalıkların mikroplarına konaklık eden böceklerin çok fazla olduğu ülkelerde D.D.T., değeri büyük bik ilaç olmakla birlikte, bu maddenin bozulmaksızın uzun süre kalıcı olması, istenmeden kişilerin de besinlerine karışmasıyla sonuçlanır. Yüksek dozlarda vücuda giren D.D.T., sinir sistemini etkileyerek titreme, çırpınma ve hatta felce yol açar. İnsan, kuş, balık, inek, domuz, koyun ve hatta penguenlerin vücut yağında yerleşebilen D.D.T. ve benzeri ilaçların, zamanla dünyayı zehirleyebileceği düşünülmekte ve bazı ülkelerde bu maddenin kullanılışının tamamen yasaklanması düşünülmektedir. Memeli hayvanların karaciğeri D.D.T.yi yıkabilmekte ve toksit düzeye erişmeden bu maddenin vücuttan dışarı atılmasını sağlayabilmektedir. Bundan ötürü, D.D.T.nin insan öldürücü etkisi biraz abartılmış olsa gerek.