Antibiyotik
 

AntibiyotikHastalık yapıcı (patojen) organizmaların, büyümelerini önleyen ve bu organizmaları yok edebilen, bazı mikroorganizmalar veya mantarların oluşturduğu maddelere verilen genel addır. Penisilin, streptomisin, kloranfenikol, terramycine, aureomisin, en iyi bilinen antibiyotiklerdir. Her yıl yeni antibiyotikler elde edilmektedir, fakat çok kullanılan her antibiyotik, zamanla, kendisine dirençli organizmaların oluşumuna yol açmaktadır. Bu mikropların direnç kazanması, antibiyotiklerin dikkatsizce kullanılmaları sonucu, daha da önemli bir sorun olmuştur. Bundan ötürü, basit hastalıklarda, antibiyotikler kullanılmamalıdır ve mümkünse, ancak etken mikrobun teşhis edildiği ve duyarlı olduğu antibiyotik saptandıktan sonra, o antibiyotik hastaya verilmelidir. Antibiyotikler, yeterli dozlarda en az beş gün kullanılmalıdır.

Antibiyotiklein tedavi alanına girdiği 1950li yıllardan itibaren mikroplu hastalıklardan ölüm oranında büyük azalmalar olmuş; pek çok hastalığın kati tedavisi gerçekleşmiştir. Eski yılların korkunç hastalıkları belki ortadan kalkmamış, ancak korkunç olma niteliklerini kaybetmişlerdir.