Aikidonun Tarihi
 

Aikidonun TarihiAikido'nun kurucusu Morihei Ueshiba 14 Aralık 1883'de Japonya'da doğdu. Küçük bir çocukken babasının yerel çeteler tarafından politik sebeplerden ötürü sürekli itilip kakıldığını gördü. İntikam almak için güçlü olmanın yollarını aradı. Zorlu fizik kondisyon çalışmaları ve savaş sanatları eğitimlerine katıldı ve jujitsu, kenjitsu ve jo-jitsu stillerinde ustalık belgeleri aldı. Etkin savaş sanatları bilgisine ve fiziksel kondisyonuna rağmen tatmin olamamıştı. Savaş sanatları eğitimini dini ve politik ideolojileri ile birleştirerek modern savaş sanatı aikido'yu yarattı. Kurucusu olduğu bu savaş sanatına "aikido" ismini 1942'de verdi.(önceleri "aikibudo" ve "aikinomichi" diyordu."

Teknik olarak aikido jujitsu'nun farklı birçok stilinin tekniklerine dayanır özellikle de daitoryu-(aiki) jujitsu ve çeşitli kılıç ve sopa tekniklerine. Basitleştirmek gerekirse aikido, eklem kilitlemelerini jujitsu'dan alır ve bu teknikleri ve kılıç, sopa dövüşünün vücut hareketleri ile birleştirir. Ancak kesinlikle bilinmelidirki çoğu aikido tekniğini O Sensei Morihei Ueshiba kendi ilhamları ile yaratmıştır.

Ueshiba dini olarak o zamanlar Japonya'da yeni benimsenmeye başlanan Omotokyo'nun bir takipçisiydi. Omotokyo yarı yeni-shintoism yarı sosyo-politik idealism'e dayanan bir dindir. Omotokyo'nun hedeflerinden biri, tüm insanlığı tek bir çatı altında toplayan ve tüm dinlerin biraraya geldiği bir oluşumda birleştirmekti. O Sensei'nin sözlerinin ve yapıtlarının çoğu Omotokyo inanışının etkilerini göz önünde bulundurarak anlaşılabilir.

Çoğu insanın inancına ve iddialarına rağmen aikido'nun birleştirilmiş bir felsefesi yoktur. Aikido, birbirine bağlı birçok dini, etik ve metafiziksel inanışın birbirine bağlı olduğu ve dağınık eserler veya söylemler ile iletilerek aikido çalışanlar tarafından az ya da çok benimsenmiş bir felsefedir.

Bu söylemlerden bazıları:

"Aikido düşman ile savaşmak veya onu yenmek değildir, dünyamızda uzlaşma yolu ile insanları bir aile yapmaktır."

"Aikidonun özü ki'yi (hayat gücü, manevi enerji) geliştirmektir" .

"Aikidonun sırrı evren ile bütünleşmektir."

"Aikido herşeyden evvel kişinin zihin ve beden hakimiyetine ulaşmasının yoludur."

"Vücut, evrenin yarattığı fiziksellik ve ruhsallığın somut olarak bütünleşmesidir."

Aikidonun bütün felsefi yorumları özünde iki temele dayanır.

- Uyuşmazlıklara, çatışmalara, mümkün olduğunca barışçı çözümler getirme sorumluluğu.

- Aikido antremanı yolu ile kişinin kendini geliştirme taahhütü.

Savaş yıllarından sonra Aikido, Kisshomaru Ueshiba yönetiminde Kobukan'da (Şimdi Hombu Dojo) hızla yayıldı. Morihei Ueshiba "Büyük Öğretmen" anlamına gelen O Sensei olarak ünlendi ve Japon hükümeti tarafından çeşitli madalyalar verildi. Hayatının sonuna kadar "yol"unu geliştirdi ve iyileştirdi ve asla sıkı çalışma temposunu düşürmedi.

1969 baharının başlarında O Sensei hastalandı ve oğlu Kisshomaru'ya şöyle söyledi : "Tanrı beni çağırıyor". Dojo'suna yakın olmak isteği üzerine evine geri götürüldü. 15 Nisan'da durumu kritikleşti. Öğrencileri son çağrılarını yaparken o son direktiflerini verdi " Aikido tüm dünya içindir. Şahsi amaçlar uğruna değil tüm insanlık için aikido çalışın".

26 Nisan 1969 sabahı 86 yaşındaki O Sensei oğlunun elini tuttu ve gülümseyerek " İşlerle ilgilen" dedi ve öldü. İki ay sonra 67 yaşındaki karısı Hatsu da öldü.

O Sensei'nin külleri Tanabe'deki aile tapınağında gömülüdür. Her yıl 29 Nisan'da Iwama'daki Aiki Shrine'da bir anma töreni düzenlenir.



Mustafa Aygün