Psikiyatrik Nedenlere Bağlı Uzun Süreli Uykusuzluklar
 

Psikiyatrik Nedenlere Bağlı Uzun Süreli UykusuzluklarUykusuzluklar, görülme sıklıklarına göre incelendiğinde değişik çalışma gruplarınca, en sık rastlanan uykusuzluk nedenini psikiyatrik kökenli insomniler oluşturuyor.

Hemen hemen tüm psikiyatrik hastalıkların seyri sırasında uykusuzluğa rastlanabilir. Bazen uyku bozukluğu, diğer şikayetlerin gerisinde kalır, bazen de diğer şikayetler önemsenmez, hasta sadece uykusuzluk şikayetiyle hekime başvurur. Çoğunlukla da asıl hastalık göz ardı edilir, hasta çeşitli uyku ilaçları alarak tedavi edilmeye çalışılır.

Uyku bozuklukları sınıflamasında psikiyatrik kökenli uykusuzluklar beş alt başlıkta toplanır.

- Psikozlar

- Afektif bozukluklar

- Anksiyete bozuklukları

- Panik bozukluklar

- Alkolizm

Afektif bozukluklar, nispeten sık görülmeleri, çoğu zaman teşhis edilememeleri, hastanın hayatında yarattığı sosyal ve ekonomik problemler ve uyku - uyanıklık merkezleriyle özel ilişkileri nedeniyle geniş olarak ele alınması gereken bir konudur.

Diğer psikiyatrik kökenli uyku bozuklukları bu kitabın kapsamı dışında tutulmuştur.

Afektif bozukluklar denildiğinde akla birbiri ardı sıra gelen depresyon dönemleri ve zaman zaman da depresyon dönemleri arasına girmiş mani dönemlerinden oluşan bipolar afektif bozukluk gelir. Hastalık hayat boyunca, depresyon veya yalnızca mani ataklarıyla devam edebilir. Bunun dışında değişik depresyon tipleri de afektifbozukluk kapsamı içine girer.

Bu aşamada depresyonun bir tanımını yapmak, hastanın hissettiklerinden söz etmek yerinde olabilir. Depresif hastada duygular, keder ve mutsuzluk yönünde artar. Hasta durgun, ilgisiz ve isteksizdir. Ancak belirtiler her zaman çok belirgin olmadığından teşhis koymak güçleşebilir. bu durumda ilgisizlik, isteksizlik, iştahta azalma ve kilo kaybı, uykusuzluk ve seyrek olarak aşırı uyuma isteği, enerji azalması sonucu halsizlik ve yorgunluk, dikkat azalması ve hafıza bozukluğu, ölüm ve r düşünceleri, kendini işe yaramaz ve değersiz görme gibi belirtiler akla getirilmelidir.

Manide ise hastanın duygulanımı, aşırı sevinç, neşe ve öfke yönünde artar. Depresyondakinin aksine hasta kendini güçlü hisseder. Hareketliliği ve dikkati artar. Uyanık kalma isteği duyar.