Yetişkinde Transeksüelite
 

Yetişkinde TranseksüeliteBir erkeğin kendi cinsiyetini belirleyen, doğuştan itibaren kendisinde var olan cinsel organlarına tahammül edememesi, onlardan nefret etmesi ve bu organlardan kurtulmayı kuvvetle istemesidir. Bu tanıyı alan yetişkin erkekğin bir kadın karşısında ereksiyon yeteneğine ulaşamamış olması, hiçbir zaman bir kadınla cinsel ilişkide bulunamamış ve çocuk sahibi olmamış olması gerekir.

Bu insanların incelenmesi, küçük yaşlardan itibaren çok bozuk aile ilişkileri içinde yetişmiş olduklarını göstermiştir. Örneğin bir kısmında kendi anneleri çocukluk yıllarından itibaren şiddetle erkek olmayı istemiş, bir kısmı şiddetle erkeklerden nefret etmiş, bir kısmı babanın son derece uzak, pasif ve etkisiz olması nedeniyle babayı dışlamış ve oğlu ile olağanüstü yakın ilişkiyi hayat boyu sürdürmüştür. Böylece farkına varmadan erkek çocuktaki erkeksi eğilimler gelişmemiş, aksine devamlı yok edilmiştir. Anne bilinçli ya da bilinçdışı davranışlarıyla oğlunda kadınsılığı cesaretlendirmiştir. Bu tip bozukluk gösteren yetişkinlerin aile fotoğraflarını inceleyen Green % 20sinin çocuklukta kız elbiseleri giydirilmiş olduğunu kaydetmiştir.

Stoller (1973) bu tip bozukluk gösteren kızlarda yaptığı araştırmalardan birinde anne kız ilişkisini son derece uzak ve soğuk bulmuş, bunu telafi edercesine bu kızın babasıyla büyük bir benimseme yaptığını ayrıca babanın kızındaki erkeksi davranışları cesaretlendirdiğini bulmuştur. Ancak cinsiyet kimlik bozukluğu gösteren kızlar üzerinde az araştırma yapıldığı görülmektedir.

Bu görüşe göre transseksüalite, ailenin genelde en küçük oğlunda daha sık görülür; çünkü, anne başka bir çocuk doğurduğu zaman onunla sembiotik ilişkisi bozulmuş, oysa en küçük oğluyla bu yakın ilişki yaşam boyu sormüştür.

Transseksüeller, cinsel doyum amacıyla hiçbir zaman penislerini kullanamamış, ereksiyon yapamamış ve orgazma varamamıştır. Erkek organı, transseksüeli daima rahatsız ettiği için, erkek organından ameliyatla kurtulmayı şiddetli istemişlerdir. Cinsel kimlik bozukluklarında önleyici tedavi, on iki yaşına kadar çocukluk yıllarında başarılı olabilmektedir. Puberte öncesinde çocuğun kadınsı duyguları ne kadar güçlü olursa olsun, bunlar kalıplaşmamıştır, bu nedenle koşulların değişmesiyle ve tedaviyle iyi sonuçt alınabilir.

Puberte sonrasında, cinsiyet değiştirme ameliyatına karar verebilmek, genelde psikiyatristlerin sorumluluğudur. Bu konuda en ufak bir kuşkuda bile, kişi ameliyat edilmemelidir. Bu kişi en az bir yıl, toplumda bir kadın olarak yaşayacağı bir hazırlık döneminden geçecektir; bu deneme döneminde hormon tedavisi uygulanacağı için bir kadın bedeninin özelliklerini gösterecek, böylece duyguları daha ayrıntılı olarak incelenebilecektir.

Tüm yaşantısı boyunca erkeklik duygusuna sahip olmamış kişilerde cinsiyet değiştirme ameliyatı büyük duygusal rahatlama yaratmış ve sosyal uyum sağlamıştır. Böyle bir ameliyattan beklenen şey, duygusal durumunu bedenine uyduramayan kişinin, kendi bedenini, bu kadın duygularına uygun hale gektirmektir. Cinsiyet değiştirme ameliyatı, sadece gerçek transseksüel vakalar için söz konsudur, bu durumarın homoseksüalite, interseks ve transverstiteden kesinlikle ayırt edilmesi gerekir.