Tanı Kılavuzu
 

Tanı KılavuzuTemel tanısal belirti çocuğun karşı cinsten olmaya inatçı, sürekli ve yaygın bir özlem duyması veya olduğundan ısrar etmesi ve kendi cinsinin davranışlarını, özelliklerini veya giysilerini reddetmesidir. Tipik olarak bu durum ilk olarak okul öncesi yaşlarda ortaya çıkar, tanı için bozukluğun ergenlikten önce başlaması gereklidir. Nadir olarak, her iki cinste de kendi cinsinin anatomik yapılarını reddetme görülebilir. Çocukluğun cinsel kimlik bozukluğunda çocuk bu durumundan rahatsızlık duymaz; onu rahatsız eden ailesinin ya da arkadaşlarının beklentileri ile çatışma, karşılaşabilecekleri takılmalar ve reddedilmesidir.

Erkek çocuklardaki cinsel kimlik bozukluklar konusunda kızlarla ilgili olandadaha fazla bilgi vardır. Tipik olarak okul öncesi yaşlardan itibaren bu erkek çocuklar kızların oyunları ve diğer etkinlikleri ile aşırı uğraşmaya başlarlar ve sıklıkla kızların ya da kadınların giysilerini giymeyi yeğleyebilirler. Fakat buradaki karşı cinsin giysilerini giyme cinsel uyarılmalaya neden olmaz. Kızların oyunlarına ve eğlencelerine katılmaya güçlü bir istek duyabilirler; örneğin en sevdikleri oyuncak kız bebeklerdir ve her zaman oyun arkadaşı olarak kızları yeğlerler. Sosyal reddedilme erken okul yıllarında artmaya başlar; çocukluk döneminin ortasına rastlayan yaşlarda en fazladır. Bu dönemde çoğunlukla diğer erkek çocukların utandırıcı takılmaları olur. Çok kadınsı olan davranışlar erken delikanlılık çağında azalabilir.

İzleme çalışmaları, cinsel kimlik bozukluğu olan erkek çocukların üçte biri ile üçte ikisi arasındaki bir kısmının delikanlılık çağında ve daha sonra homoseksüel yönelimlerin olduğunu göstermektedir. Buna karşın, erişkin yaşamda çok azında transseksüellik görülür. Ancak transseksüel erişkinlerin çoğu, çocuklarında bir cinsel kimlik sorunları olduğunu bildirmişlerdir.

Cinsel kimlik bozuklukları kızlarda nadirdir. Erkek çocuklarda olduğu gibi kızlarda da erken bir belirti olarak, karşı cinsin davranışları ile aşırı uğraşma görülür. Tipik olarak bu kızların erkek arkadşaları daha çoktur; spora, düzensiz ve haşarıca oyunlara aşırı ilgi gösterirler; evcilik gibi oyunlarda kadın rollerine ve bebeklere ilgileri yoktur. Cinsel kimlik bozukluğu olan kızlar da geç çocukluk ve delikanlılık çağlarında takılmalardan rahatsız olabilirler, fakat erkekler kadar sosyal reddedilme ile karşılaşmazlar. Çoğu, delikanlılık çağına yaklaşınca erkek etkinlikleri ve giysilerindeki abartılı ısrarlarından vazgeçerler. Bazıları ise erkek özdeşimini sürdürür ve lezbiyen yönelim gösterirler.

Nadir olarak, cinsel kimlik bozukluğu olan bir çocuk kendi cinsinin anatomik yapılarını inatla reddedebilir. Bu durumdaki kızlar penisleri olduğunun ya da olacağını yineleyerek iddia edebilirler, oturarak işemeyi reddedebilirler, memelerinin gelişmesini veya adet görmeyi istemediklerini söyleyebilirler. Erkek çocuklar ise büyüyünce kadın olacaklarını, penis ve testislerin tiksindirici olduğunu veya penis ve testisler olmasaydı daha iyi olacağını yineleyen biçimde iddia edebilirler.