Fenichel (1974), göre mastürbasyon şu iki durumda normal değildir
 

Fenichel (1974), göre mastürbasyon şu iki durumda normal değildir1) Eğer yetişkin kimse, bunu cinsel ilişkiye tercih ediyorsa,

2) Kişi cinsel gerilimin giderilmesi için mastürbasyona zaman zaman başvurmuyor da, tek doyum kaynağı olarak çok sık mastürbasyon yapıyorsa bunlar normal edilemeyecektir.

Şu halde erişkinde mastürbasyon, gerçekte bir nevzor yaratmak. Ancak bir kısırdöngüye katılabilir. Eğer kişi sıkılgan, karşı cinse yaklaşma korkusu gibi nedenlerle mastürbasyona itiliyorsa, bu kimse karşı cinsle beraberliğin daha büyük bir haz vereceğini hiçbir zaman öğrenemeyecek demektir. Mastürbasyon kolay yoldur, böylece birey karşı cins objenin elde edilmesinde karşılaşacağı güçlüklere hiç de katlanmasına gerek kalmadan kısa yoldan doyum sağlamış olacaktır. Bu durumda ise kişi mastürbasyonun ilk nedeni olan sıkılganlığın üstesinden gelmemeye kendisini mahkum ediyor demektir.

Ayrıca başarısız mastürbasyon, cinsel gerilimi artırdığı halde bu gerilimi uygun şekilde gideremediği için de gerginlik, huzursuzluk gibi psikolojik şikayetlere yol açabilir. Mastürbasyonun akıl hastalığı yaratacağı şeklinde inançlar ve korkular bundan kaynağını almış olsa gerekir.

Fenichele göre pek çok gençteki "uykuya dalma korkusu" gerçekte çoğu kez bir mastürbasyon kışkırtılma korkusudur. Şöyle ki mastürbasyon konusunda içsel çatışmaları olan gençlerin çoğu, mastürbasyon yerine fark etmeden gece boşalmalarını koymaya çalışmışlardır. Çünkü böyle bir boşalmada kendilerini ve iradelerini daha az sorumlu hissedeceklerdir. Normal olarak insan uykuya dalarken, baskıya uğramış tüm dürtüleri daha büyük bir güçle kendilerini duyurmaya çalışırlar; bu dürtüleri baskıya almakla görevli olan ego da bu dürtüleri daha büyük bir güçle itmeye zorlanacaktır. Bu nedenle Fenichele göre pek çok gencin egosu, uykuya dalma halindeki bu çatışmadan korkar, kısaca uyku korkusu bir mastürbasyona kışkırtılma korkusudur.