Meyvelerin Kullanılması
 

Meyvelerin KullanılmasıMeyveler taze ve işlenmiş olarak iki şekilde tüketilirler.

A) Taze olarak; Meyveler genelde taze olarak tüketilirler. Meyvelerin çocuklar için püresi yapılır, sıkılarak suyu çıkartılır veya meyveler bütün olarak yenir. Meyveleri taze olarak yerken C vitamininde önemli kapıylar olur. Meyveler yetiştirilirken diğer bitkiler gibi haşerelerden korunmak için ilaçlanırlar. Bu ilaçlar meyve üzerinde kalır. Meyveler yıkanmadan yenilirse zehirlenmelere yol açar. Bu nedenle yenilmeden evvel mutlaka çok iyi yıkanmaladırlar.

B) İşlenmiş olarak: Taze olarak yenilemeyen ezilmiş, ham ve küçük meyveler veya çok olanları komposto, tatlı, marmelat, reçel ve jöle yapılarak kullanılabilir.

Komposto: Taze elma, ayva, erik gib meyveler komposto için elverişlidir. Yalnız meyvenin türüne göre pişirme yöntemi uygulanır. Sert meyveler (ayva, armut, elma) kullanılıyor ve kompostonun yumuşak olanı isteniyorsa önce soyulmuş, gerekirse dilimlenmiş meyveler sıcak suya atılarak yumuşayıncaya kadar pişirilir ve sonra şeker ilave edilir.

Bunun aksine yumuşak meyveler (çilek, erik, taze kayısı) kullanılıyorsa meyvelerin çabuk dağılmaması için önce hafif koyulukta şekerli şurup hazırlanır. Yıkanıp, ayıklanan meyveler bu şuruba eklenir. 15-20 dakika hafif ateşte pişirilir. Böylece bu meyvelerin dağılmaları önlenir. Komposto suyunun,kıvamında bir koyulukta olması gerekir.

Elma, armut, şeftali, çilik ve vişne gibi meyvelerden hafif tatlılar yapılabilir. Meyve ve meyve sularının şekerle pişirilmesi ile reçele, marmelat ve ve jöle adı verilen ürünler7 elde edilir. Kayısı, elma, armut, ayva, mandalina, incir, portakal, üzüm, çilek, vişne gibi meyveler şekerden yapılmış şurup içinde pişirilirler. Marmelat, ezilmiş meyvenin şekerle kaynatılmasıyla elde edilir. Elma, ayva, erik, kayısı, şeftali, armut, üzüm, incir ve portakaldan yapılabilir.

Jöle: Pektini fazla meyve suyunun şekerle kaynatılması ile elde edilir. İyi bir jöle parlak, berrak, çöküntü ve kristallerden yoksun, yumuşak yapıda, taze meyvenin koku, lezzet ve rengini koruyan, kabından alt-üst edildiğinde şekli bozulmayan, sallandığında titreyen, kolay kesilebilen, kesinti yerinde parlakve keskin bir satıhbırakan yapıdadır.

Böyle bir jöle için şu esaslara dikkat edilmelidir.

1) Jöle yapılacak meyve suları uygun oranda hem asit hem de pektin içermelidir.

2) Meyve sularının asit ve petkin miktarına uygun oranda şeker kullanılmalıdır.

3) Pişirme yöntemine dikkat edilmelidir.

Reçel, marmelat ve jölelerin % 65i şekerdir. Bu orandaki şeker bakteri, maya ve küflerin gelişimini zorlaştırarak yiyeceklerin uzun süre saklanmasını sağlar. Şeker miktarı az olursa küfler kolayca çoğalır.

Meyveler kurutularak da saklanabilir. Elma, yarma şeftali, kayısı, armut, vişne, dut, erik, üzüm, incir gibi meyveler kurutulmaya elverişlidir. Kurutulan meyvelerin görünüşlerinin ve lezzetlerinin güzel olması için, kurutulmadan önce bazıişlemlere tabi tutulmaları gerekir. Örneğin sarı meyveler kükürt buharına tutulurlar. Böylelikle kararmaları önlenir. Kurutulan meyvelerde C vitamini kaybolur. Kurutmakla A vitamininde oluşan kayıp daha azdır (% 25-30).

Kuru meyvelerden aşure, komposto ve hoşaf yapılabilir. Pişmiş kuru meyvelerden, kullanılan şeker miktarı artırılarak, reçel veya marmelat elde edilmesi mümkündür.

Sonuç olarak meyveler, günlük yemek listemizde yer alması gereken yiyeceklerden biridir. Meyveler vitamin ve mineral yönünden zengindir. Düşük kalorili olduklarından şişman kimselerin tatlı yerine sofralarında taze meyve bulundurmaları tavsiye edilir. Meyveler besin değerlerinin yanında bağırsakların normal çalışması için de gereklidir. Meyvelerin taze olarak tüketilmeleri daha uygun olmakla beraber komposto, reçel, marmelat ya da jöle yapılarak da değerlendirilmeleri mümkündür.