Hayatı yeniden yakalamak
 

Hayatı yeniden yakalamak[/b]



Hayatı yeniden yakalamanın zorluğunu hepimiz biliriz.Uykudan kalkmayan bedenler, müziğe duyguya sağır olmuş ruhlarla, otomatik yaşamlar günleri öldürür. Çiçeğe böceğe vurulamazsınız!!! Vurulamamak değil ama paylaşamamak sizi daha da

boğar.



"Hayat bitti mi?" sorusunun cevabı hayırdır [img]/images/smilies/smile.gif[/img]



Bitmemiştir.Yaşananların ağırlığı, yıpranmışlığıdır sizi nadasa bırakan.Ruh gelecekleri taşıyamamaktan korkmuş, bedeni de kendiyle birlikte kenara çekmiştir.

Rüyasız gecelere, çayın tadının alınmadığı, ekmeğin taze kokusunun önemli olmadığı sabahlar merhaba demiştir. Yalnızlık sorun değildir. Bu yaşam bir nefes daha taşıyamayacak kadar zorlanmıştır.Sevdiğim dostumun bir sözü vardır;

"Gönül; saflığı zorlanmışsa eğer, tecrübeden akla gideni ezer."Spritüel zaman bilinenin dışında, bize ömür gelen onlara an olsa da, vakit geçmez görünür. Yalnızlık kalıcı. Yaşam bitmez.



Umutsuzluk diz boyundan ötede omuzu

aşar....



ve biter [img]/images/smilies/smile.gif[/img]



Birgün aniden balkondan denizi gören ruhunuz, çiçeğin kokusunu içine çekerken, ağacın yeşilini kaçırmaz...

Müziğin kulaklarınızdan başladığını sanırken, yüreğinize yer ettiğini şaşırarak

farkedersiniz.



Beden birden ilginizi çeker. Ona da iyi bakmak lazımdır. Hay Allah ne kadar zaman geçti acaba ??? Ne yapmam lazım telaşı hoş bir bahar duygusuna karışır. Nedense tüm renkler caziptir, siyah beyazın yanında

..



Yavru kediler sevimli. Hasta köpek bakılmaya muhtaç, kuşlar özgür. Bebekler yaşamdır...



Ruh geri dönmüştür... ve yaşar.Emeklemeden. Koşmadan.Yavaş ama bilen adımlardır attıkları...



Yaşam

daha bir farklı olmasına rağmen, duygular daha derin, lezzetler daha kalıcı, sevgiler daha gerçektir... Ayla Özaygen