Selülit dünyanın sonu mu?
 

Selülit dünyanın sonu mu?[/b]



Son günlerde hangi tarafa dönseniz, hangi gazeteyi açsanız, hangi televizyon kanalının (bırakın magazin programını) ana haber bültenine baksanız, bir selülit sorunudur gidiyor. Yok "kimler yakalanmış bikinisiyle", yok "selüliti mi varmış, yoksa ışık

ters açıdan gelmiş, yahut kırılmış olabilir miymiş"



Demek bütün dertlerimiz bitti... Çocuk pornosuna bir çözüm bulundu, yahut bir kaç yıl daha yağmur yağmazsa ne yeyip-içeceğimizi çözdük ve hatta kredi kartlarımızı en

ileri teknolojiyi "bana mısın demeden" kullanıp üstün zekasını çalma-çırpma işlerinde kullanan dahilerimizi(!) ortaya çıkardık şimdi selülitlerimizi masaya yatırıyoruz. Teşbihte hata olmaz, bu bir bakıma açlıktan ölmekte olan birinin saçlarının

dağınıklığına kafasını takışı gibi bir şey...



Diğer taraftan "ülkenin derdi mi biter" diyebilir ya da her habercinin, her haber takip edenin önceliğinin farklı olduğunu da düşünebilirsiniz. Bırakalım bütün bu sorunları, "bir kadın

önce bir insandır" düşüncesinden bile yola çıksanız; selülitin de, hepatitin de, (hiper ya da hipo) tiroidin de, ülserin ve hatta kolitin de her insan gibi ünlü ya da sıradan her hangi bir kadının başına gelebilecek bir durum olduğunu kendi kendinize

bulabilirsiniz.



Tabi ki daha iyi görünebilmenin kişiye neler katabileceğinin ve hangi kapıları daha kolay açabileceğinin hepimiz farkındayız. Asıl söylemek istediğim; hani o ünlü beyaz eşya reklamındaki "siz kırmızıda dururken biz şu

kadar makine üretiyoruz" misali mekanize olmuş ve "ne pahasına olursa olsun" katılığında diyet-egzersiz programları ile değil, daha yumuşatılmış bir yaşam tarzı ile görüntümüze önem vermeliyiz. Yoksa normal ölçülerde başarıya götüren

disiplinin aşırısı mutluluk veriyor olsaydı, hani şu bizim bir yarışma programında dahilerle birlikte arz-ı endam edişlerini seyretme şansına sahip olduğumuz selülitsiz kızlarımızın adını bir türlü hatırlayamadığı Hitler dünyanın en mutlu adamı olur

ve iddia edildiği gibi rı seçmezdi.



Hayat zaten "yat-kalk" borularının öttüğü "askeri disiplin" tarzında bir uzun mesafe koşusuna dönmüşken, bırakın bir iki sivilce, gidici olduğunun farkındalığıyla dudağımızın üstünde iğreti

yaşayan bir kaç tüy ve sağlığı tehdit etmez boyuttaki selülit için artık zehir etmeyelim sayılı günleri kendimize. Hani dünyaca ünlü top modellerin ve bayan mükemmellerin bile, benzer bir alternatife tercih edildiği dünyada bırakalım sıcacık susamlı

simidimiz, koca bir külah dondurmamız bizi bir süreliğine mutlu etsin... Üstelik siz de farkında mısınız bilmiyorum, (hani saatlerce uğraşıp kalem gibi hazırlanmış sarmaları kaba-saba, kıymet bilmez birinin iki dakikada mideye indirip aynı

kabalıkla sofradan kalkışı gibi) sanki ne kadar mükemmelleşirsek o kadar kısa sürede tüketiliyor bir şeyler diye düşünüyorum. Ve sanki biz kendimize kırk kusur bulup, mevcut güzelliğimize güzellik katma derdindeyken; karşı cinsten birileri

sürekli bizi görüntümüze göre kategorize etmeye ve göbeğine, saçsızlığına, ilerleyen yaşına hiç bakmadan kendini değil, şaşılacak bir cüretle bizi değiştirmeye kalkışacakmış gibime geliyor. Bence artık yeter; sırf öz saygımızdan temiz bakımlı

halimizi sürdürmek başka bir şey, bu saçma yarışta yer almak çok başka. Bir an önce tüm bu çılgınlıktaki makul çizgimizi belirlemeyiz hanımlar…



Böylelikle insanımız belki her hangi bir kadının selülitini "umutsuz vaka" gibi acıyarak

seyrederken, o kadını gasp, yaralama ya da başka her hangi bir uygunsuz bir durumda yakalamış edalarından da kurtulurlar... Şimdi ben bazı ezberci erkeklerin hayal dünyalarında yıkım oluşturduysam üzülürüm ama, nice güzel kadının, selülit de dahil

olmak üzere pek çok insani sorunları olduğunu ve onlarla-onlara rağmen ayakta durdukları müddetçe göründüklerinden çok daha cazip bulunmayı hak ediyor olduklarını hatırlatmak istedim yalnızca... Hoşça kalın, Hatice Olgun

haticeolgun2@gmail.com