Çocuğumuza doğru yuvayı nasıl seçeriz?
 

Çocuğumuza doğru yuvayı nasıl seçeriz?[/b]



Yuva seçimi çocuklu ailelerin en büyük problemlerinden biri. Çünkü bu seçimde çocukların güvenliğinden beslenmesine, hijyen koşullarından yuva yöneticilerinin eğitimine kadar birçok etken rol oynuyor. Türk kültüründe çocuk eğitimini ifade

etmek için söylediğimiz bir söz vardır; "ağaç yaşken eğilir" diye... Dilimize pelesenk olduğuna göre, doğruluğuna inandığımız ortada... Peki ya gereklerini yerine getiriyor muyuz? Araştırmalar gösteriyor ki, 3 yaşındaki bir çocuğun beyni bir

yetişkininkinden 2,5 kat fazla çalışıyor; 6 yaşına kadar da bir profesöründekinden 2 kat hızlı... Ama önemli olan çocukların en verimli olduğu bu dönemi başarılı bir eğitim süreciyle geçirmek. Bunun için de en doğru yol kreşler ve yuvalar gözüküyor.

Bugün İstanbulda bu ihtiyaca cevap vermeye çalışan 500 civarında kreş ve yuva var. Ama ne yazık ki bu kurumların hepsi aynı standartta çalışmıyor. Standartın ne olduğunu da bilinmeyince, bir sıkıntı her yıl yeniden yaşanıyor: "Çocuğumuzu

nasıl bir yuvaya göndersek?" Çocuklu aileler için, yaklaşan sonbaharın bu en zor sorusunu Türkiye Okul Öncesi Eğitimini Geliştirme Derneği İstanbul Şubesi Başkanı Figen Zanbakla konuştuk. Siz eğitiminizi okul öncesi çocukların

yetiştirilmesi konusunda aldınız. Bu dönemin çocuklar açısından önemi ne?



- 0-6 yaş çocukların çok önemli zamanı. O yaşlarda çocukların beyni muazzam bir potansiyele sahip. Önce bunu değerlendirmemiz gerekiyor. Mesela araştırmalar

gösteriyor ki, üç yaşında bir çocuğun beyni bir yetişkinin beyninden 2,5 kat hızlı çalışıyor. Türkiyede 0-6 yaş çocuklarının eğitimi için seçenekler neler?



- 0-2 grubu Türkiyede kreş olarak nitelendiriliyor. Bunların Sosyal

Hizmetlere bağlı, ruhsatlı kreşler. 3-6 yaş arasında yine sosyal Hizmetlere bağlı yuvalar var. Milli Eğitim Bakanlığına bağlı anaokulları var. Ve özel okulların şimdi büyük bir heyecanla girdiği 3-6 yaş pazarı. Gelişmiş ülkelerle

kıyasladığınızda bu sektörün verdiği hizmet yeterli mi sizce?



- Yeterli olmasa bile en azından bir standart var. Tabii standartların yüksekliği yeterli mi, o tartışılır. Ama yine de mevcut durumdan karamsar değilim. Türkiye

Okul Öncesi Eğitimini Geliştirme Derneği İstanbul Şubesi bir ilk niteliğinde. Derneğin kuruluşundan söz eder misiniz biraz?



- Derneğimizin kökleri, İkinci Dünya Savaşı sonrasında Fransada kurulan O.M.E.P.e (Organisation Pour Mondiale

LEducation Prescholare) dayanıyor. Okul öncesi eğitimini geliştirmek için kurulmuş olan bu derneğin zaman içinde geliştiğini ve birçok ülkeye yayıldığını biliyoruz. Ülkemizde ise ilk kez 1967 yılında Ankarada kurulmuş. Ama ne yazık ki, şubeleşerek

ülke geneline yayılamamış. Neyi amaçladınız bu şubeyi açarken? - Amacımız okul öncesi eğitimin gelişmesine, yaygınlaşmasına destek olmak. Yuvalarda, kreşlerde çalışan görevlilerin mesleki bilgilerini artırmak. Ve en önemlisi

çocukların velileri eğitebilmek. Türkiyede anne-babalar yeterli bilgiye sahip mi bu konuda? - Hayır, pek bilgi sahibi değiller. Ama bu da normal bir şey. Çünkü hastaneye gidince kimseye velilik diploması vermiyorlar,

yalnızca bir çocuk veriyorlar elinize. Hangi yolla yapıyorsunuz bu eğitimi?



- İşe Türkiyenin şartlarına uyarlanarak uluslararası standartları saptadığımız bir rehber yayın hazırlayarak başladık. Rehberde de yuva ararken

nelere dikkat edilmeli, çocuklara nasıl destek olunmalı bunları anlattık. TOYsRus da bu projenin başından beri bize katkıda bulundu. Sırada, periyodik olarak düzenleyeceğimiz seminerler var. Yuvanın kapısı size her zaman açık

olmalı Kurumun bir felsefesi ve uyguladığı yazılı bir sistemi olmalı. Bu felsefenin sizin görüş ve beklentilerinizle uygunluğu çok önemli. Kurumun kapısı size sürekli açık olmalı. Kendinizin ve çocuğunuzun

ihtiyaçları doğrultusunda her zaman ziyaret edebilmelisiniz. 0-6 yaş grubunun öğrenme sistemi somut, aktif, keşfe ve deneye dayalı. Bu yüzden akademik yaklaşımlardan ve beklentilerden kaçınılmalı. Günlük plan çocukların küçük kas

büyük kas, zihinsel, bilişsel ve sosyal gelişimine ait çalışmaların tümünü birden ve dengeli olarak içermelidir. Çocuklara günlük işleyişte az ya da çok sayıda kişilerle grup oluşturabilme, bireysel davranabilme ortamı sağlanmalı ve tüm

aktiviteler için seçme hakkı tanınmalıdır. Çocukların sosyal yaşam biçimlerinin ve toplumsal kurallarının oluşabilmesi için pozitif ve etkileyici davranmalı, kırıcı, örseleyici davranışlardan kaçınılmalıdır. Araç gereçlerin çocuk

sayısına ve gelişim düzeyine uygun, bakımlı (temiz, sağlam, eksiksiz) ve düzenli olmasına dikkat edin. Çocukların kişisel eşyaları için ayrılmış etiketli dolaplar olmasına dikkat edin. Yuva seçerken nelere dikkat

edeceksiniz? Yönetici: Bir yuvaya gittiğinizde önce yuva yöneticisinin eğitim düzeyini ve mesleki tecrübesini öğrenin. Üniversitelerinden okul öncesi çocuk gelişimi ya da sosyal hizmet bölümlerinden ya da çocuk

psikolojisi ve pedagoji bölümlerinden mezun olanları seçmeye çalışın. Ruhsat: Kurumun Sosyal Hizmetler Müdürlüğü ya da Milli Eğitim Bakanlığından ruhsatlı olması gerekiyor. Ruhsat herhangi bir yerde asılı değilse, olup

olmadığını mutlaka sorun. Öğretmen: Çocuğunuzu eğitecek öğretmenlerin okul öncesi çocuk eğitmenliği mezunu olması gerekiyor. Türkiyede bu konudaki eğitimi meslek liseleri ve üniversitelerin ön lisans programları veriyor.

Çocuk-öğretmen oranı nasıl olmalı? 24-36 ay arası çocuklar için 1 öğretmene 5-7 çocuk. 3 yaşındaki çocuklar için 1 öğretmene 7-10 çocuk. 4-5 yaş arası çocuklar için 1 öğretmene 8-10 çocuk.

6 yaşındaki çocuklar için 1 öğretmene 10-12 çocuk. Uzmanlar özellikle iki yaşından küçük çocukların daha büyük yaştaki çocuklarla bir arada olmasını sakıncalı buluyor. Öngörüşme büyük önem taşıyor Bir yuvaya gitmeden önce telefon

edin. Çalışma saatlerini, tatil sürelerini, servis ve adres bilgilerini alın. Ve tabii, randevusuz gidin. Siz karar vermeden yuvaya çocuğunuzu götürmeyin. Bir yuva hakkında fikir sahibi olmak için için en ideal vakit sabah saatleri.

Çocuğunuzun yuvaya gidip gelirken serviste 30 dakikadan fazla zaman harcamamasına dikkat edin.