En değerli varlık…
 

En değerli varlık…[/b]



Bu gün Anneler Günü ve sen kendiliğinden yetişen bütün şu otlara inat annemsin benim. Vücudunda yer bulduğum zamandan bu güne dek; Görmediğim her şey için gözlerim, yürüyemediğim zaman ayaklarım, tutamadığım zaman ellerim oldun. Çok zaman kirlettim,

kırdım, dağıttım, döktüm, nedensiz hırçınlaştım… Başka her sevgi pes ederdi eninde sonunda, sen hiç bırakmadın… Elinden gelseydi, hayatta her şeyin en iyisinin benim olmasını dilerdin; tek bir kez bile ağladığımı, üşüdüğümü, canımın

yandığını görmek istemezdin. Bununla birlikte iyi niyetlerin en fazlasını, duaların en makbulünü ve düştüğüm yerden kaldırmaların en inandırıcısını sende bulmuşken; bana verdiklerinin çok daha azı demek olan hayata karşı başarısızlığımı da eminim hoş

görmezdin… "Anne olunca anlarsın" diyordun seni her üzüşümde… O zamanlar umurumda bile değildi anne olunca ne anlayıp anlamayacağım… Her zaman olduğu gibi haklı çıktın; anne olunca anladım, yaptıklarını sana aslında neyin yaptırdığını.

Anne olunca anladım; Bir dal narin çiçeği her sabah evden gönderip ezilmeden, hırpalanmadan ve incinmeden dönmesini beklemeyi… Boynu birazcık bükülse "Nesiz" kaldığını düşünüp-bulup; Yeniden parlak ve güçlü olduğunu görmeden rahat edememenin ne

demek olduğunu… Hayatta herkesin (hatta en rahat insanların dahi) zor ve sınandıkları dönemleri olduğunu düşünürüm hep… Zaten başka tüm olumsuzluklardan ayrı düşündüğünüzde bile zor olduğu ortak kabulümüz olan annelik de çoğumuz için eminim

dönemsel bazı etkiler ve şartların zorlayıcılığı nedeni ile ayrıca güçlükler dönemi olmuştur. Güçlükler ve annelik demişken, üniversite-iş-ev hayatı arasına sıkışmış; üstelik de erken yaş tecrübesizliğine zorlukların iki ile çarpılması demek

olan ikiz çocuk faktörünün eklenmesiyle daha da güç hale gelmiş kendi anneliğimi hatırlamadan edemem.. Bu gün buradan bakılınca tek söyleyebileceğim; zordu ve zor ötesiydi. Yalnız bir konuda içim rahat ki; hayatta her görev ve zorluk onu

başarabilecek olana verilir, yüzüne gözüne bulaştıracak olana değil elbette… Bunun gibi kolayca yendiğiniz bir rakibiniz ve hak etmediğiniz tek bir başarınız olsun istemezsiniz, zira zor olan hep çok güzeldir… Anneliğin aslı da bu olmalı; zira

kim gül yetiştirirken ellerine tek bir kez bile diken batmayacağını garanti edebilir ki? Ve kabul edilmeli hepimizi anneliğin birazcık değiştirdiği bütün kadınlarda doğmakla mevcut olan güce, doğurmakla katılanın ilavesiyle… Tebrik edilesi

annelerin ve henüz anne olmamış tüm kadınların anneler gününü kutluyorum…



Hatice Olgun

haticeolgun2@gmail.com