Şırnak Katliamindan Yükselen Bir Çoçuk Feryadı; Bize Sahip Çıkın
 

Yanına gelen Bakana "bize sahip çıkın, onları İrana gönderin, PKK gelsin bizi de öldürsün, babamı öldürdüler, bu kardeşim yetim kaldı, bize sahip çıkın" diye ağlamaklı ve çaresiz ama kararlı bir ses tonuyla konuşuyordu kalabalık içindeki genç.







İki gün önce Şırnakta teröristlerce taranan minibüste ölenlerin ailelerini ziyarete giden üç bakan ve milletvekillerinden oluşan siyasi ekip, helikopterden inip olağanüstbir güvenlik zinciri altında, kameraların önünde şov yapıyorlar adeta. Bırakın helikopteri, uçağı, karayoluyla gidin. Gidip on dakika sonra dönmeyin, biraz kalın orada. Ki o insanların zorluklarını görün.







Şimdi ailelerini kaybeden bu vatandaşlara yardım getirdik diyor sayın Bakan. Şimdilik getirdiğiniz yardımlarla idare etsinler. Ya sonrası? Baba teröre kurban gitmiş bir evdeki çocukların geleceği? Tüm bunları nereye kadar sağlayabileceksiniz ki? Babasını kaybeden ve "bize sahip çıkın" diyen çocuk yaştaki gencin ses tonundaki acı ve isyan duyarlı her insanın yüreğini acıtacak türdendi.







Devlet bu feryadı iyi duymalı. Türkiye bu çaresizliği iyi algılamalı. O gençler de kandırılmak ve dağa çıkmak için uygun ortamlarda yaşıyorlar. Ama onlar böyle bir şey düşünmek bir yana, bizi bu ortamdan koruyun dercesine uyarıyorlar devlet büyüklerini.







Güneydoğu halkının büyük bir kısmının sesiydi aslında babası öldürülen gencin feryadı. Yıllardır terörün baskı ve zulmaltında korkuyla yaşarken Devleti kendilerine daha yakın görmek istediler. Devlet onlara yakın olmak istedikçe bir şeyler ters gitti hep. Bunu kullanmak isteyen çevreler bir de ‘sen Türk, ben Kürt ayrışmasını yaratmaya çalıştılar. Durum daha da vahim bir hal aldı. Aklı başında birisi çıkıp da noluyor bize diyemedi.







Orada feryat eden gence bakıyorum, öldürülen masum vatandaşlara bakıyorum, şehit olan askerlere bakıyorum ve biteviye yüreğim yanıyor. Hangi duyarlı vatandaş bu şekilde düşünmez ki... Acı, feryat, isyan Türkiyenin ortak kaderi oldu.







Şırnakta bir minibüs taranıyor, içindeki çoluk çocuk 12 masum vatandaş ölüyor. Aynı anda Diyarbakırda bir Kürt Konferansı yapılıyor. Oradan birtakım sesler yükseliyor. Kulakları tırmalayan hep aynı sözler; "biz PKKya terör örgütdemeyiz". Aynı toplantıda inciler dizen İnsan Hakları Derneği Başkanı ve DTP Diyarbakır milletvekili Akın Birdal "zaman zaman askerlerin değişik kılıklarda operasyonlar yaptığı bilinmektedir" sözleriyle konuyu öyle bir yere getrmektedir ki, neredeyse katliamı askerler yaptı demediği kalıyor geriye. Bu tür insanların Türkiye hakkında nasıl bir niyet besledikleri yoruma açıktır.







Türkiye terörle boğuşuyor. Terörün kucağında kıvranan Güneydoğu halkı çözümler bekliyor. Çözüm olarak ‘Sıcak takibi bırakma anlaşması imzalayarak yanlışlar yapılıyor; Türkiyenin gücve önemi kıskaca alınıyor. Bu arada Kuzey Irakta ABDnin himayesindeki hareket kendine şekil vermeye çalışıyor. Tüm bunların yanı sıra muhalefet ne yapıyor, bilinmez. Hükümet nerede, görünmez. Cumhurbaşkanı Dış İşleri Bakanı gibi seyahatlere devam ediyor. Başbakan da Amerikada torununu okşuyor. Sanki terkedilmiş, sahipsiz kalmış bir ülke var ortada. Bize sahip çıkın diyen Şırnaklı gencin feryadına hep birlikte katılmalıyız aslında.







Bize sahip çıkın.



Vatandaşa sahip çıkın.



Bu ülkeye sahip çıkın.



Bu kadar yalnız ve sahipsiz bırakmayın.







Gündemi tamamen kaplamış bir suni türban tartışması ve Malezya benzetmesi almış başını gitmiş. Tüm gazete ve televizyonların muhabir ve yazarları Malezyadan yayın yapıyor. Bu tür suni gündemler abartılırken gerçek sorun ve tehlikeler halkın gündeminden düşürülüyor.







Genelkurmay Başkanı konuşuyor, birtakım rahatsızlıklarını dile getiriyor. Bazı siyasiler koro halinde karşı cephe oluşturuyor. Bırakın bakalım muhalefet etmeyi de bir kez fikir birliği içinde olmayı deneyin. Asker kanadından gelen uyarıların haklılık payı yok mu yani? Her ülkenin askeri otoritesi, o ülkenin yüksek çıkarlarını koruyup kollamak zorundadır. Türkiyede de asker kanadında olup biten bundan ibarettir. Askerler neredeyse vatan haini ilan edilecekler, neredeyse tüm terör saldırıları onlara yüklenecek.







Türkiyenin bugün en önemli sorunu terör ve terörbesleyen unsurlardan birisi olan Güneydoğudaki kontrolsüz nüfus artışıdır. Askeriyle, siviliyle, Türkiye terörçözme konusunda çözümler üretmek, Güneydoğuya sahip çıkmak, terör kıskacındaki bölge insanını anlamak zorundadır. Güneydoğuya sahip çıkmak Türkiyeye sahip çıkmak demektir.







Güneydoğu insanı terör baskısı ve devletle barışık olamama arasındaki çizgide kaybolma noktasındadır. Yapılacak en doğru şey o insanları daha iyi anlamak, daha yakın olmak, Türkiye için önemli olduklarının bilincini verebilmektir.



Kaynak:Kadınvizyon