[Işıklı yol]

Benim için bu süreç 2007 yılında başlamıştı. O zamandan beridir ben bunun için uğraşıyorum. Pek çok yol denedim. Çok zor zamanlardan geçtim. Fakat belkide siz benim kadar geriden başlamıyor olabilirsiniz. O yüzden toparlanmanız çok daha az zaman alabilir. Öncelikle, başarmanız gereken şey olaylara karşı nötr kalabilmek olmalı. Yani ne olursa olsun sukünetini kaybetmemek, dibe vurmadan, sakin kalmayı başarmak. Öyle bir zaman geliyor ki dünya yıkılsa size bir şey olmuyor. Yani sakin kalabiliyorsunuz. "Hep neden ben, neden kaybediyorum, neden sevilmiyorum?" Tüm bu şikayetleriniz son buluyor ve olan neyse siz kabullenerek yolunuza devam edebiliyorsunuz. Birde o arkadaşınıza hayali mektuplar yazın. Bir defter alarak ona yazın, sayfalar dolusu bu zaman zarfında çok ilginç bir yere geleceksiniz. Kendinizi ne kadar yok saydığınızı, onu gözünüzde ne kadar büyüttüğünüzü ve hatta nasıl ilahlaştırdığınızı göreceksiniz. Sonrasında ise duygularınız çok daha makul bir zemine oturacak. Bunu size garanti edebilirim zira yaşadım ben bunu.