|
üzülüyorum Merhaba, cevreme hep iylik yapmak istiyorum ve elimden geldiği kadar yapıyorum.Her seferinde yapmayacağım diyorum ama biranda yine birine yardım ederken kendimi buluyorum.Yardım etmeyi sevmemekten değil sadece kendimi mutsuz etmek istemiyorum şu nedenle; kime iylik yapsam karşılığını alamıyorum yardım yaparken karşılık beklenmez doğru ama kötülükte gelmez dimi .. bu nedenlede çok üzülüyorum neden böyle galiba bu piskolojik sorun yaratacak bende yorumlarınıza bırakıyorum sevgiler |
Ynt: üzülüyorum Merhaba karadut.Öncelikle hoşgeldin yanımıza. İyilik kavramı çoğu insana göre değişir.Senin kendi bakış açınla başkasına yaptığın şey sana iyilik olarak gelebilir ama karşındaki insana belki de zararı dokunuyordur bilemezsin.Yoksa iyiliğe karşı sanmıyorum ki hiç kimse kötülükle cevap versin. İyilik yaparken gerçekten karşılık beklenmez.Beklenirse şayet yapılan şey iyilik olmaz. Benden bu kadar. Sevgiler. |
Ynt: üzülüyorum Alıntı:
|
Ynt: üzülüyorum öncelikle aramıza hoş geldin xkaradutx dünyamızda iyilikle kötülük dengelidir yani %50 - %50 amakimimiz iyiliği kimiz kötülüğü abartıyoruz... illaki bi üstünlük koymak istiyoruz... karşılıksız olarak iyilik yaptığımız kişiden gelen kötülükler bize çok aşırı geliyor... aslında o kişiye iyilik yapmasanda yine kötülük gerecektin ama bu kadar etkilemeyecekti... yani şu ki iyilik yap kötülük bul diye bir şey söylenemez... |
Ynt: üzülüyorum defalarca işten kovmaya kaltığı çaycımızın iyi yönlerini alıp patronumuza göstermek ve çıkış verilmemesini sağlamak iylik olabilir diye düşünüyorum.Ve şimdi herşeyi öğrendi karşılığın sıfır ..... sizce bu bir iylik değil midir işe yeni başayan sekreterimiz yemekleri beğnemeyip liste yapalım dediğinde yüksek sesle bağıran aşçımıza birazdaha kısık sesle konuşun içeriden duyulmasın dediğimde aldığım (duyuldu)cevaplar.... berbat sürekli hata yapan ve bu hatalrını hiç dile getirmediğim çalışma arkadaşım (mecburen tanık olduğu) özel hayatımı başka kişilere anlatması ve prim elde etmeye çalışması maddi ve manevi yardım ettiğim akrabamın beni enayi yerine koymasına mı sevgilimin ailesinin bırak çalışıyor benzin paranı doldursun ne çıkar (gerektiğinde gerekeni yapıyorum hediye,bayram v.s) demelerine mi konumu kullanmaya çalışan insanlara mı yanayım, ailem bile benden evi geçindirmem gerektiği hissini bana verip param olmasa bile krediden çekip sırf sıkıntıda kalmasınlar diye kendimden özevride bulunmam mı çalıştığım işyerinde beni hatamı yakalamaya çalışan adeta beni takıntı eden üstelikte bay olan kişiyemi (pozisyonumda yüksek değil görmemeizlikten geliyorum- ) |
Ynt: üzülüyorum Alıntı:
evet haklısın ....... |
Ynt: üzülüyorum Teşekkürler , hoşbulduk üzülüyorum işte neden hayatı zorlaştıryoruz neden kendimizi saklamak zorundayız neden iyliğin yaparken tedirgin olayım neden....... işte bu sebepler bile üzülmeme yeter galiba herşeyi%50 daha az olmalı |
Ynt: üzülüyorum sevgili karadut öncelikle hoşgeldin yanımıza hepimizin mutlaka yaşadığı birşeydir iyiliğimize karşılık bulamamak, iyiniyetimizin suistimal edilmiş olması.. bunları yaşayarak olgunlaşacağız, büyüyeceğiz.. herşeyden önemlisi üzülmemeyi öğrenmemiz gerekiyor. bu da biraz bakış açısıyla alakalı.. önce kendinle olan sorunlarını çözmelisin ki, diğer kişilerle iletişimin çabasız değişecektir. iyilik yaparken karşılık beklemeyiz fakat görülsün isteriz. aslında görülüyor. ilgili kişi tarafından olmasa bile, davranışlarımız karakterimizin, benliğimizin yansıması oluyor. ve tüm bunlar birgün bize geri dönecek.. diyelim ki iyilik yaptık ama görülmedi.. önce kendi içine bakmalısın bunun analizini yaparken.. yardıma ihtiyacı olan birine, "nasılsa değerini bilmeyecek" düşüncesiyle yardım etmemiş olsan, yatağına yattığında rahat uyuyabilecekmisin?? insanı insan eden vicdanıdır. o yüzden kötü kişilere vicdansız deriz girlhaha yaptığın iyilikleri kendi huzurun için yaptığını düşünürsen, üzülmemiş olursun. sen kendi değerini bildikten sonra onay almaya ihtiyacın yok. çevremizdeki insanları düzeltmenin en kestirme yolu kendimizi geliştirmeyle gerçekleşir. başkalarının bizi nasıl görmesini istiyorsak, kendimizi öyle görmeliyiz. misal: kendimizi değersiz hissettiğimiz bir ortamda, "ben değerliyim" dememiz ne kadar etkili olur?? sözle söylerken, bakışımızla, duruşumuzla desteklemeliyiz ki, gerçekten değerli olduğumuz hissi karşı tarafa tam anlamıyla geçsin.. örnekleri çoğaltacağını biliyorum.. bize nasıl davranılmasını istiyorsak, önce kendimize sonra da başkalarına öyle davranmalıyız.. sevgiler hismiley |
Ynt: üzülüyorum Alıntı:
aranızda olmaktan bende çok mutluyum öğreneceğim çok şey var sen kendi değerini bildikten sonra onay almaya ihtiyacın yok evet yaşadıklarıma daha farklı bakmayı deneyeceğim çok teşekkürler |
Ynt: üzülüyorum İyilik yapmayı seven insanların karşılık beklemesi bence gayet doğal bir şey. "İyilik yap denize at.", "Karşılık beklemeden yapılan iyilik, gerçek iyiliktir." gibi cümleler şu zamanda sadece söylentide kalıyor. Emin ol ki bunu söyleyen insanlar da dışarı belli etmeseler bile içten içe hayal kırıklığına uğrarlar. Karşılık istemen, yaptığın iyiliği çıkarların doğrultusunda yaptığın anlamına gelmez. Tam tersi, karşındaki insana gerçekten faydalı olabildiğini görmek belki de istediğin; iyilik değil.. Ama her zaman beklediğimiz karşılığı alamayız. Aslında edilen bir teşekkür sana yetecekken karşındaki insan bunun farkında bile olmuyor genelde.. İyilik karşılığında kötülük görmen iyilik yaptığın insanların karakteriyle alakalı bir şey. Ben "aa o bana iyilik yaptı, dur ben de ona iyilik yapayım." diyen insanların yaygın olduğunu pek sanmıyorum.. Tabi ki yapılan kötülük seni üzecektir ama bence çok fazla üzerinde düşünme. Yoksa içinden çıkamazsın. Yaptığın iyiliğin o insana faydalı olduğunu gör ve mutlu olmaya çalış. Bu üzüntünü biraz olsun azaltacaktır. Takma kafana, yukardaki fazlasıyla verecektir sana karşılığını.. smiliyface |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 08:02 PM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.