Cloverfield (Canavar)
 

2008 yapımı bu bilimkurgu-gerilim filmi, New York'a saldıran bir canavarın yarattığı dehşeti, gençlerin kullandığı amatör kameradan izliyoruz. Tabi film amatör kamera ile çekilmedi, ama filmdeki çekim tekniği bu şekilde.



Şimdi en başa gideyim. New York'da bir apartman dairesinde parti verilmektedir. Filmin ilk 18 dakikası, bu partideki arkadaş grubunu gösteriyor. Bu ana kadar vasatın altında bir film görüntüsü veriyor.



18. dakikada başlayan aksiyon ile herşey değişiyor. Önce sarsıntı, sonra garip sesler ve binaların patlaması, alev toplarının çarpması.



Armageddon ve Dünyalar Savaşı filmlerinin atmosferinden çok daha gerçekçi, çok daha ürpertici bir atmosfer oluşuyor. Sokakta kaçışan insanların çığlıkları, yaratığın uzaktan gelen sesi, binalara çarpan alev toplarının sesi.



Sesler bir film için mutlaka önemlidir. Ama bu filmde öylesine ön plana çıkıyor ki, öylesine etkileyici kurgulanmış ki, kendimi adeta o sokaklarda kaçışıyor gibi hissettim. Tabi böyle bir atmosfere kaç kişinin kalbi dayanır bilemiyorum.



Film, Godzilla, Dünyalar Savaşı, Armageddon filmlerine benzer temalar içeriyor. Ama onlardan kesinlikle çok çok daha etkili ve gerçekçi. Bu aksiyon sahneleri filmin sonuna kadar sürüyor. Zaten filmin 30 milyon $ olan bütçesinin de çoğunun efektlere harcandığı ortada. Oyunculardan hiç biri tanıdık değil.



Çocukluğumda rüyalarıma giren şehir kaosu ütopyasını bugüne kadar en iyi yansıtan film bu oldu. Filmi mümkünse sesini iyice açarak izleyin. İyi bir ses sistemine sahip olanların kulakları bayram edecektir. Filmin görsel yanı da sesleri gibi muhteşem.



Filmin 75 dakikalık bir süresi var. Bu kadar yüklü bir görsel efekt şölenini de daha uzun süreye yaymak, daha fazla maliyet getirebilirdi. Yani filme doyamıyorsunuz, daha sürsün istiyorsunuz.

Filmin fragmanı