Kızım ve Boşanma, Rumuz: Angel
 

Merhaba ben 1973 doğumlu angel. 3 senelik evliyim 1 yıl ufak tefek tartışmalar yaşıyordum fakat 2 yıldır eşimle devamlı tartışıyoruz tartışmamızın sebebi annesi. Annesinden bugüne kadar vazgeçemedi. Annesinin dengesiz hareketlerinin olduğunun farkında fakat ne problem yaşarlarsa yaşasınlar suçlu ben oluyorum. Elimden gelen bütün fedakarlığı yaptığımı düşünüyorum fakat tabikii benimde hatalarım var, yok değil, fakat hiç bir eleştiriye açık değil. Asla katlanamayacağım şeylere bile sevdiğim için katlandım ama şuan zor durumdayım, neye karar vereceğimi, aldığım kararın doğru olacağını bile bilmiyorum ve kızım benim elimi bağlıyor. Boşanmak istediğini söyledi. Senle hiç birşeyden zevk almıyorum, eğlenemiyorum vs bir sürü şey söyleyerek karar verdiğini açıkladı. Bende ona bitir istediğini yap dedim. Artık bu polemiklere dayanacak gücüm kalmadı ve kızımıda bu polemiklerden uzak tutmaya çalışıyorum, fakat ben üzgünken kızım direkt üzülüyor açıkcası zor durumdayım ne yapmalıyım sizce?



Sevgili Angel



Mailinizden anladığım kadarı ile sizin probleminiz, kaynananızdan çok eşinizden kaynaklanıyor. Yüksek bir ihtimalle eşinizin annesine karşı duyduğu sevgi ve sorumluluk hissi, size sevgi göstermesini engelliyor. Bunun temelinde ne yattığını yada neden böyle hissettiğini bana yazdığınız mailden çıkarmam çok zor.



Üç yıllık evliliğiniz süresince, sevginiz sebebiyle size yapılan pek çok haksızlığa tahammül ettiğinizi belirtmişsiniz ve eşinizin şimdi boşanmak istemesi, sizi derinden yaralamış olmalı. Eşinizin gerekçe olarak sizinle birlikte olmaktan keyif almadığını iddia etmesi, sevilmediğinizi yada istenmediğinizi hissettirmiş, gururunuzu incitmiş olabilir. Üzüntünüzü anlıyorum ve içinde bulunduğunuz durumun ne kadar zor geldiğini tahmin edebiliyorum.



Fakat bu sitede defalarca tekrarladığım gibi, eğer eşiniz ile olan ilişkinizde tartışmalar, sevginizi gölgelemeye başlamış ise ve sorunlar gün geçtikçe düzeleceği yerde artıyorsa, bu durum çocuğunuzun gelişimi üzerinde de olumsuz etki yapacaktır. Bu konuda karar vermesi gereken kişi sizsiniz, duygularınızı, ne kadar incindiğinizi, kırgınlığınızı eşinize sakince anlatmayı denemenizi öneririm. Bu durumun çocuğunuza nasıl yansıdığını konuşabilir ve durumu düzeltmenin bir yolu olup olmadığını sorabilirsiniz. Eğer eşiniz umursamıyorsa ve boşanma isteğinde ısrarlı ise, yapabileceğiniz çok fazla seçenek kalmıyor gibi görünüyor. Belkide çocuğunuzun daha sağlıklı bir ortama kavuşabilmesi için sizi ve eşinizi mutsuz eden bu ilişkiyi noktalamak daha doğru olabilir.



Sizinde bahsettiğiniz gibi, çocuklar doğdukları andan itibaren annelerinin tüm duygularını algılayabilir ve hatta yaşayabilirler. Eğer siz birisine nefret duyarsanız, çocuğunuzda farkında olmadan bu duyguları yaşamaya başlaması ve o kişiye nefret duyması çok doğaldır. Dolayısıyla çocuğunuzun sağlıklı ve mutlu olabilmesi için sizin sağlıklı ve mutlu olmanız oldukça önemlidir.



Eğer sizi en çok mutlu edecek çözümü bulabilrseniz, inanıyorum ki çocuğunuz içinde en doğru ortamı yaratmış olacaksınız.



Saygılar

Çiğdem Alper

Kaynak: HamileBilgi