İnsanlar...
 

Kiminin suyu az, kiminin çok
Kiminde elleriniz ıslanır yalnızca
Kiminde ruhunuz yıkanır boydan boya

İnsanlar vardır; üstü nilüferlerle kaplı
Bulanık bir göl gibi,
Ne kadar uğraşsanız görünmez görünmez dibi
Uzaktan görünüşü çekici, aldatıcı
İçine daldığınızda ne kadar yanıltıcı
Ne zaman ne geleceğini bilemezsiniz
Sokulmaktan korkarsınız, güvenemezsiniz!

İnsanlar vardır; Derin bir okyanus!
İlk anda ürkütür, korkutur sizi
Derinliklerde saklıdır gizi,
Daldıkça anlarsınız, daldıkça tanırsınız;
Yanında kendinizi içi boş sanırsınız.

İnsanlar vardır; coşkun bir akarsu
Yaklaşmaya gelmez, alır sürükler
Tutunacak yer göstermez beyaz köpükler
Ne zaman nerede bırakacağı belli olmaz
Bu tip insanla bir ömür dolmaz.

İnsanlar vardır; sakin akan bir dere
İnsanı rahatlatır, huzur verir gönüllere
Yanında olmak başlı başına bir mutluluk
Sesinde, görüntüsünde tatlı bir durgunluk

İnsanlar vardır; çeşit çeşit, tip tip
Her biri başka bir karaktere sahip,
Görmeli, incelemeli, doğruyu bulmalı
Her şeyden önemlisi insan, insan olmalı

İnsanlar vardır; berrak, pırıl pırıl bir deniz.
Boşa gitmez ne kadar güvenseniz.
Dibini görürsünüz her şey meydanda
Korkmadan dalarsınız, sizi sarar bir anda
İçi dışı birdir, çekinme ondan
Her sözü içtendir, her davranışı candan...


Can Yücel

İnsanlar...
 

Yavaş yavaş ölürler seyahat etmeyenler,
Yavaş yavaş ölürler okumayalar, müzik dinlemeyenler,
vicdanlarında hoşgörmeyi barındıramayanlar.
Yavaş yavaş ölürler...
Alışkanlıklarına esir olanlar, her gün aynı yolları yürüyenler,
Ufuklarını genişletmeyen ve degiştirmeyenler,
Elbiselerinin rengini değiştirme riskine bile girmeyenler,
veya bir yabancı ile konuşmayanlar,
Yavaş yavaş ölürler...
İhtiraslardan ve verdikleri heyecanlardan kaçınanlar,
Tamir edilen kırık kalplerin gözlerindeki pırıltıyı görmek istemekten
kaçınanlar
Yavas yavas ölürler...
Aşk'ta veya iş'te bedbaht olup istikamet degistirmeyenler,
Rüyalarını gerçeklestirmek için risk almayanlar,
Hayatlarında bir kez dahi mantıklı tavsiyelerin dışına
çıkmamış olanlar.
Yavaş yavaş ölürler...

Pablo Neruda

İnsanlar...
 

Hayalleriyle, tutkularıyla, merakıyla, girişimciliğiyle, korkularıyla, hırslarıyla, istekleriyle,
ihtiyaçlarıyla, üzüntüleriyle, sevgisiyle, yaralarıyla, umutlarıyla, duygularıyla, incinebilirliği ile, hatalarıyla insan.
Aya giden, uzaya çıkan, yerin altına inen, suda yüzen, havada uçan,
karada kaçan, gökdelenler kuran, teknolojiyi ilerleten, yeni buluşlar yapan insan.
Dünyaya meydan okurken bir lokma ekmeğe, bir yudum suya muhtaç olan insan.
Bir damlada kaybolan ama koca dünyalara sığamayan insan.
Bir saniyede eriyip giden ancak sonsuzluğa özlem duyan insan.
Derken tablo birden kararmaya, karamsarlaşmaya başlıyor.
Dünyanın merkezini kendisi zanneden insan.
Kendini çok akıllı, güçlü, muktedir gören insan.
Uzayı keşfeden ama iç uzayından habersiz olan insan.
Akıllıca üreten, aptalca tüketen insan.
Yiyen, içen, uyuyan, gezen, tüketen, harcayan, eğlenen ama tatmin olamayan insan.
Zenginleşen, mağrurlaşan ama doymayan ve şükretmeyen insan.
Bir ömür boyu legolardan egosunu inşa eden insan.
Oyalanan ve oyun oynayan insan.
Oynarken oyuna kendisini fazla kaptıran insan.
Oynadığı oyunu gerçek zanneden ve fazla ciddiye alan insan.
Ciddiye alması gereken şeyleri unutan insan.
Uyanık olduğunu zanneden ancak uykuda olan insan.
Özgürlük peşinde koşarken esaretler içinde esaret beğenen insan.
Objektif olduğunu zanneden insan.
Tabulardan kurtulmak için bilimi tabu yapan insan.
Zenginliği maddede arayan insan.
Tuzlu su içen, içtikçe susayan insan.
Medenileşirken vahşileşen insan.
Kendi türünü öldüren tek canlı türü insan.
Kurumlar inşa eden, kurumsallaşan ama kurumların esiri olan insan.
Problemlerin çözümünü sistemde arayan, kendine bakmayı ve kendini değiştirmeyi akıl edemeyen insan.
Toplumu değiştirmek için yola çıkan ama kendini değiştiremeyen insan.
Dünyaya söz geçirmek isteyen ama kendine söz geçiremeyen insan.
Kendine en büyük zararı kendisi veren insan.
Kısaca;aldanan insan...

paylaşmak istedim
 

Yavaş Yavaş Ölürler


Yavaş yavaş ölürler
Seyahat etmeyenler.
Yavaş yavaş ölürler
Okumayanlar, müzik dinlemeyenler,
Vicdanlarında hoşgörüyü barındıramayanlar.


Yavaş yavaş ölürler
Alışkanlıklarına esir olanlar,
Her gün aynı yolları yürüyenler,
Ufuklarını genişletmeyen ve değiştirmeyenler,
Elbiselerinin rengini değiştirme riskine bile
girmeyenler,
Bir yabancı ile konuşmayanlar.


Yavaş yavaş ölürler
Heyecanlardan kaçınanlar,
Tamir edilen kırık kalplerin gözlerindeki pırıltıyı
görmek istemekten kaçınanlar.


Yavaş yavaş ölürler
Aşkta veya işte bedbaht olup yön değiştirmeyenler,
Rüyalarını gerçekleştirmek için risk almayanlar,
Hayatlarında bir kez dahi mantıklı tavsiyelerin dışına
çıkmamış olanlar


Pablo Neruda


1971 Nobel ödülü sahibi

ne kadar güzelmiş.....

Gerçi herkez bütün bunları biliyor ama nedense,

zaman zaman hatırlıyor.

Sevgiler.