[sbatı]

En sevdiğim sözlerden biri Alfred D. Souza' ya aittir. Der ki; "Uzun zamandan beridir hayatın -gerçek hayatın- başlamak üzere olduğu izlenimine kapılmıştım. Fakat her zaman yolumun üzerinde bir engel, öncelikle erişilmesi gereken birşey, bitmemiş bir iş, hizmet edilecek zaman, ödenecek bir borç oldu. Sonra hayat başlayacaktı. Sonunda anladım ki bu engeller benim hayatımdı."

Bu görüş açısı, mutluluğa giden bir yol olmadığını gösterdi.

Gerçekten de ne kadar güzel özetlemiş Alfred D. Souza. Çünkü hayatımızdaki engeller bitecek gibi değil. Demek ki bu engelleri hayatımızın bir parçası olarak görmeli ve mutluluğumuzu bu engelleri aşmaya bağlamamalıyız.
Teşekkürler sevgili Sweeet gerçekten güzel bir paylaşım.