[hiçyoktum]

sayende kaçkere ben oldum, kaç kere benliğimden çıktım, kaç kere içimdeki öfke şaha kalkttı ve ben kaç kere onu dizginledim.kelimelerin senin dünyanda hiçbir işe yaramadığını öğrendiğimden beri sessizliğin krallığına kurdum çadırımı.
şarhoş ağızlardan çıkan yeminler kadarmış ettiğin yeminler ve hiç durmadan verdiğin sözler sadece söylenmek için söylenmiş.
sen benim bilincimi temizleme yolundaki en büyük sınavımsın.Affetmek yetisini kazanabilmek için kırdığın taraflarımla konuşuyorum nerdeyse hiç durmadan.
kırgınlığımı ve kızgınlığımı her söküp atışımda başka bir yenilginin içinde buluyorum kendimi seninle ilgili.
senden arınmaya çalışıyorum.
sen bir parça daha olgunlaşmam için girdin dünyama yapman gerekenleri yapıp çıktın.
görevin tamamlandı ve şimdi sıra bende.
benim görevimse senden nefret ederek seni unutmak değil; seni herhangi bir insanı sevdiğim kadar severek affetmek.
seni affettikçe kendimide affedeceğim.
ve aslında biliyorumki sana en başından beri hiç güvenmedim ve sende bu doğrultuda korktuğum herşeyi yaşattın bana.
ben düşündüm sen yaşattın,
ben korku besledikçe sen korkuttun
ben güvenmedikçe sen güvenimi sarsacak şeyler yaptın.
bütün kalbimle inanıyorum buna sen aslında tamda hayalini kurduğum sonu oynadın.aslında benim senaryomda oyuncu olmak dışında hiçbir suçun yoktu işte bu nedenle bazen egolarıma söz geçiremeyip öfke krizlerine girsemde ve bazen canını acıtmayı çok istesemde hep engelledim kendimi.
çünkü sen sadece figüransın, sen benim duygularımın karşılığısın
ve senden çıkan herşey benim kendime çektiğim şeylerdi.
işte buyüzden tüm gel gitlerime rağmen
SENİ SADECE İNSAN OLDUĞUN İÇİN SEVİYORUM
VE SENİ AFFEDİYORUM
SENİ AFFEDİYORUM.
SENİ TÜM KALBİMLE AFFEDİYORUM.

ve bu deniz durulunca görüşmek dileğiyle....:)

[Belgin ∞]

Artık sabahları gülerek kalkıyorum biliyor musun? İlham perilerim o kadar sıklaştı ki hergün bir dolu beste yapıyorum kendime özel, sevdiklerime özel.

Herşey yolunda diyerek kendimi kandırmayalı tam 2 hafta oldu. Yüklerimden kurtuldum derken senden bahsediyordum, sen ise bunu çok iyi biliyordun. Hani bir hikaye vardı ya; İki rahip dereden geçmek üzereyken bir kadın keser yollarını ve karşıya geçmek istediğini söyler, rahiplerden birisi kadını kucaklar ve karşı kıyıya geçirip bırakır yollarına devam ederler. Nice zaman sonra diğer rahip 'Sen günah işledin, o kadına dokunmamalıydın' tarzı bir şeyler söyler. Diğeri de 'Sen onu hala taşıyor musun? Ben onu karşı kıyıda bırakalı çok oldu' der.

Ben seni karşı kıyıda bırakalı çok oldu. Senden gerçekten nefret etmiyorum artık, hatta kendime inanamıyorum sana üzüldüğüm için. Dileklerimde ciddiydim, laf olsun diye yazmadım. Ben hiçbir şeyi laf olsun diye yapmadım aslında. Hiçbir şey senin diğerlerine anlattığın gibi değildi ve bunu öğrenmek isteyenler ve öğrenenler geldiler bana.

Yüzünü asıp durma, kurtul benden ağır gelir benim yüküm sana.
Ben seni sen olduğun için değil, içinde hala insanlığı taşıdığına inandığım için affettim.

Bana dostumu ve dostum olmayanı sen tanıttın. Teşekkü ederim, ediyorum da zaten sana inat belki Ama hala aynısın, yüzündeki umursamazlık ifadesine karşı içindeki kin denizini ben buralardan görebiliyorum. Şimdi kuşkusuz yaşıyorum artık. Biliyorum arkamda kim var, önümdeki setler kim ve üzüleceksin biliyorum ama daha da güçleniyorum sayende.

Hadi bırak beni, kurtul benden. Sen de nefes al, aynı benim gibi.