Sende doğrusun ablacım...Dediğine katılıyorum...
Ben şimdiye kadar zaten onu,onun beni sevmesini beklemeden sevmiştim ve halende öyle devam ediyorum...Ama bazı yerlerde erkeklerin psikolojileriyle kadınların psikolojileri aynı olmuyor...Biz kadınlar daha çoşkulu,rahat yaşıyoruz ve herşeyimizi önlerine seriyoruz...Erkekler ise biraz merak etmek istiyorlar,daha rahatlık istiyorlar,belkide mücadeleci yapıları var ...Tarihtende gelen,köklerden gelen birşey belki...
Şimdiye kadarki deneyimlerimde hep ben bunu gördüm...
Biraz üstüne düş,yaptıklarını,söylediği şeyleri ve hatalarını gözardı et bu sefer hiçbirşey yapmadığını düşünerekten istediği gibi davranıyor,zamanla ilginden sıkılıp kaçmaya başlıyor...
Tabi sürekli olarak kötü davranmayacaksın,ben mesela öyle biri değilim,kıyamamki...Ama eğer beni kırıyorsa,bunu bilmeli,ona göre davranmalı...Söyleyebilirsem bunu söylerim,ama söyleyemeyezsem biraz geri çekerim kendimi...
Biraz geri çektiğinde yokluğunu düşünmeye başlıyor...Alışıyor çünkü sana...Hayatındaki yerini sorguluyor...Ne yapıyor diye düşünüyor,merak ediyor...Benim demek istediğim bu işte...
Yyoksa canavar değilim canım,çokda sıcak davranıyorum hatta ne zaman konuşsam ablacım:)
