[Celill]

senin durumunu çok iyi anlıyorum. Çaresizlik seni anlamıyan insanlar felan. Bikaç sene öncesine kadar önce banada uzun yıllar aşırı baskı uyguladılar, ağlamaktan dişlerimi sıka sıka kırılma noktasına geldiğini hatırlarım. öyle ağlardım ki hıçkıra hıçkıra ve sanki ağlamamdan sonra kafamın üstünden kamyon geçmişcesine bi ağrı olurdu. Hep onlara karşı kötü düşünceler besledim. Ama ne yapsam ne desem fayda etmicekti çünkü senin de dediğin gibi geri kafalı inatçı olduğunu düşünüyodum ve kıt düşüncelilerdi. Şuan çaresizsin ve hiç bi kurtuluşun yok onların himayesi altında onların istediği gibi olmaya mecbursun. Peki nababilirsin? sana söyliyim mi ben katlandım, evet katlandım ama öyle bi katlandım ki şimdide açılamıyorum... diceğim o ki bi şekilde kurtulmaya bak yoksa ilerde hayatını yola koyduğunu sandığında hayatın zehir oluyo. Ben bu zehiri yuttum hep kıvranıyorum şimdi de. Şuan baskı yada diğer şeyler üstümden kalktı kimseyle sorunum yok iyi anlaşıyoruz ama zehir kafamda, düşüncelerimde zihnimde psikolojimde, kişiliğimde dolaşıyo. al sana zehirlenmiş bi insanın hali. ne yap et kurtul bu durumdan düzelin yoksa ilerde çok sıkıntılar çıkıyo.