Alıntı:
tuna123 Nickli Üyeden Alıntı
 evet ilk yanına geldiğinde heyecan vardı kalbim çok hızlı atıyodu filan ama sonra heyecanım gitti 2-3 dakikaya , ben zaten hep böyleyimdir uzun zamandır görmediğim birini yada ilkdefa tanışıcaksam biriyle o ilk 2-3 dakika benim için zehir gibi gelir kalbim çok hızlı atar heyecan zirvede olur falan. heyecanım geçtiği halde konuşamadım ilk defa kendimi bukadar kötü durumda hissettim birinin yanında . mesela arkadaşlarımlayken çok iyiyim gülerim güldürürüm espri yaparım saatlerce takılır eğleniriz sıkılmayız , ama neden böyle oldu anlayamadım suskunluğum devreye girdiğinde böyle oluyorum işte of acaba bu yetiştiriliş biçiminemi bağlı yani bilinçaltımda olan kötü düşünceler olaylar yüzünden mi böyleyim. |
bak, bu ve benzeri olaylarda sebebe odaklanmak yalnızca içine girdiğin problemi, girdabı çatallaştırır. O an bir an kendine odaklanman lazım ve kendine zihninde sarılıp bırakmayacağın bir cümle bulabilirsin. Benim cümlem: "herkes insan, herkesin zor durumda ve sıkıntıda olduğu zamanlar var ve ben de şu an böyle bir durumdayım ve bu durumdan irademle çıkabilirim; bunun için gerekli olan tek şey bir anlık farkındalık ve ben bunun farkındayım".
bu basit bir cümle değil. düşün; uzun bir süredir bunun sıkıntısını çekiyordum ve artık böyle olmak istemiyordum, o halde harekete geçip birşeyler yapmam lazım, değil mi? bu bir yöntem. sen de bunu kullanabilirsin.
eğer istersen o ana yoğunlaş ve düşüncelerinin nasıl şekillendiğini, senin konuşmanın önüne geçenin ne olduğunu tespit etmeye çalış. misal; "onun beğenmemesi olasılığına karşı konuşmamışsındır".. yaptığın espriyi beğenmezse hiç hoşuna gitmez mesela, değil mi? benim de gitmezdi böyle bir durumda.. bu ve benzeri noktaları tespit edip onlar yerine koyacağın cümleler oluşturmalısın..