[sweeet]

Öğrenmede, tecrübe etmenin önemi siz nedir sizce? Yegane lafla akıl ne kadar dolar?

Murat Tali: Tecrübeler, tohum vermiş fidanlar gibidir yaşantımızda. Bükülmeyi ve kırılmamayı öğretir bize. Ne kadar esnek olup günün şartlarına uyum sağlayabilirsek o kadar kolay atlatabiliriz çıkan engelleri. Dolmayan bir zihnimiz var ve bunun üzerimize yüklediği yüklerde kimi zaman tecrübelerimizi görmeden sadece okuduklarımız ve bildiklerimiz üzerine ahkam keserek hayatımıza yön vermeye devam ediyoruz. Akıl ve tecrübe bir arada nadir kullanılan iki kazanmışlık halidir insan için. Hangisi daha ağır basarsa sonuç ona göre şekillenir. Tecrübe ettiğiniz bir şeyi yapmaktaki ısrarınız başarılı olacağınızın göstergesi olabilir fakat akıl yürüterek gireceğiniz ve tecrübe etmediğiniz bir durumun da yaratacağı travmayı görmek gerek diye düşünüyorum.

Gökmen Argun: Öğütle öğrenilmez, yeryüzünün kuralıdır bu, sırlar öyle kolayca aksaydı dönmezdi devran, bilip evladına yol gösterememek, anne babalık bu sebeple var. Tecrübe etmeden öğrenilmezse de saygı duyarak inanarak öğrenmek mümkün.

İlbey Uğurlu : Sokratese sormuşlar “karın nasıl?“diye . O da cevap vermiş “neye göre?” İşte bu karşılaştırmalı siyaset örneğinde de olduğu gibi tecrübe öğrenmede çok önemlidir. Fakat hayatı kuramlarla algılamak bizi daha doğru bir öğrenmeye yönlendirecektir. Newton yer çekimi kanununu kuramsallaştırmadan önce elma insanoğlunun başına düşmüyor muydu? Fakat ne zaman Newton yer çekimi kanununu kuramsallaştırdı, biz o zaman öğrendik yer çekimi kanununun var olduğunu. Hayatı sadece teorilerle öğrenenler, pratikte hayal kırıklıkları yaşamaktan kurtulamazlar. Çünkü bütün öğretiler teori pratik çatışması yaşarlar. İnat da bir muratsa eğer tecrübede inat etmek gerekir.

Hale Karaarslan: Benim her zaman söylediğim savım; herkesin kendi deneyimi, yolu ‘kendi’sidir. Kendin olmak için bütün o deneyimleri seçer, kurgular, yaşarsın. Ve sonra öğrenirsin… Bu senin sana özgü gittiğin ve seçtiğin yolun tecrübesidir. Ve bu sebeple de çok değerlidir…Tüm tecrübelerime, yaşadığım acılara, travmalara, duygularıma değersizmiş gibi; ‘keşke şöyle olsaydı, böyle yapmasaydım ahh keşke!’ nasıl diyebilirim ki? Bazen küçük bir çocuk gibi elimizi sobada yakmak pahasına öğreniyoruz işte. Hayatı pratik etmenin, öğrenmenin yolu yaşamaksa, yaşayacağız ve öğreneceğiz.