Tekil Mesaj gösterimi
Alt 05-04-2013, 12:18 AM   #29 (permalink)
ac_milan_ac
Üsteğmen
 
Üyelik tarihi: Jan 2011
Mesajlar: 209
Tesekkür: 96
123 Mesajinıza toplam 230 kez İyi ki varsın demişler.İyi ki varsınız iyi ki varız.
ac_milan_ac is an unknown quantity at this point
Standart Cevap: Yaşıyorum ama yaşamak denirse

cok güzel şeyler yazmışsınız beni düşünerek böyle şeyler yazıdğınızdan dolayı hepinize çok teşekkür ederim. sizin gibi insanların olduğunu bilmek beni hem sevindiriyor hem güçlendiriyor.

ıışıklı yol düşüncelerini sevgiyle doldur diyorsunuz ama bunu bi türlü halledemiyorum. bugün fizik öğretmenimiz '' hayat dolu bi insan gözlerinden belli olur '' dedi sonra arkadaşlarım beni gösterdi hoca bana bakıp '' sen gitmişsin '' dedi. okulda derslerde konusmuyorum konusmam gerektiğini hissediyorum ama konusmuyorum. arkadaslarımdan biride '' her zaman olduuğu gibi sessizsin '' falan dedi. bunları duymak istemiyorum ya. bugün bu lafalrı duyunca şu geçirdiğim 3 günün etkisi kayboldu neredeyse. Ben eski günlerimdeki gibi olmak istiyorum zevkle bir şeyler yapmak istiyorum eskiden maç izlerken yada okuldayken ne kadar iyiydim hayatın her anından keyif alıyordum. ne olduysa 8.sınıftan sonra oldu ya...hatırladıgım kadarıyla eskidende derslerde çok söz almazdım nadir alırdım ama arkadaslarım vardı sosyaldim birşeyler yapardık arkadaslarımla okul günleri çok güzel geçerdi şimdi öyle mi allah askına şimdiki halime bakıyorumda çok üzülüyorum ya ben eski beni istiyorum yaşamdan zevk alan ... nasıl kurtulcam şu saçma sapan düşüncelerden bilemiyorum... güzel pozitif hayat dolu bir enerji yaymak istiyorum etrafıma ama içimdeki bu düşüncelerden fırsat olmuyorki ... aile içindede böyle gözükmek beni üzüyor... küçüklüğümden beri cok sey paylaştıgımız kuzenim bile benimle olurken sıkılıyor gecenlerde bana '' sen ölmüssün '' bile dedi... böyle böyle olmak istiyorum diyorum ama eyleme geçemiyorum nerden nasıl baslıycam ne yapcam bilemiyorum ve bu durumdan kurtulmak bana imkansız gibi geliyor... bir uzmandan yardım alma istiyorum ama bu düşüncelerimi ailemle paylaşamıyorum istemiyorum paylaşmak... ayrıca psikologla rahat konusamam bu konuları ona karsıda cekıngen soguk davranırım falan gibi düşünceler gelıyor... ilerki yaşantımdada sürekli evde tıkılıp kalan bir tip mi olacagım diyye düşünüp duruyorum...çok dağınığım üşengecim pasifim asosyalim ya ne oldu bana böyle... okuldaki devamsızlıgım deseniz cok fazla...zaman cok hızlı geçiyor ve cok bos gecıyor benım için... eski dolu dolu hayatımı geri istiyorum ben..yasama oldugum zamanları....
ac_milan_ac isimli Üye şimdilik offline konumundadır Offline   Alıntı ile Cevapla