Dün ve bugün ayna egzersizi yaptım,allak bullak oldum diyebilirim.Başım ağrıdı.Ne yaptın derseniz Aynanın karşısına geçtim gözlerimin içine bakıp "seni seviyorum" dedim.Tabi arada özür de diledim kendimden.Bugün sadece baktım ve yaklaşık 10 sn sonra kaşlarım çatılmış kendime öfke içinde bakar buldum kendimi ve sonra geçmişimdeki yaşadığım olumsuzluklar geldi aklıma,Abdullah beyin önerdiği gibi o zamana gidip kendimi sevgiyle telkin ettim sarıldım.İyi geldi.Şuan daha rahatım.Geçmişimizde haksızlığa uğradığımız zamana gidip o halimize sevgiyle sarılıp kendimizi çok sevdiğimizi ve her zaman destek olduğumuzu hatırlatmalıyız en azından bir daha gittiğimizde gülücük saçan o çocuğu görene kadar
Birde Nil gün 'ün çalışmalarını da severim.Güzel bir yazısına rastladım.Sizinle paylaşmak istedim.Kendimize soracağımız güzel kritik sorular bunlar :
Aşağıdaki sorulara içtenlikle yanıt verebilmek için ister şimdi bir nefes dış dünyaya ara ver, ister bu akşam başını yastığa koyduğunda düşün. Yazarak düşünmek çok yararlı, geliştirici, aydınlatıcı ve yol göstericidir.
1. Seni diğer insanlardan önemsiz kıldığını sandığın şey ne?
2. Seni diğer insanlardan önemli kıldığını sandığın şey ne?
3. Seni diğer insanlardan değersiz kıldığını düşündüğün yönün ne?
4. Seni diğer insanlardan değerli kıldığını düşündüğün yönün ne?
5. En beğenmediğin ve geliştirmek istediğin ilk sıradaki özelliğin ne?
6. En beğendiğin ve kendini takdir ettiğin ilk sıradaki özelliğin ne?
7. Hayatında sana ilham veren yaşayan ya da ölmüş isimler kimler?
8. Gerçekten ne OLMAK istiyorsun?
Bu kıyaslamayı zihin yapar elbette. Ruhun da kendine özgü yanıtları vardır.
Bu sorulara düşünerek ve hissederek dürüst yanıt vermeyi seçer misin? Burada paylaşır mısın? İNSAN denilen sana özgü deneyimi paylaşmaya VAR mısın? Hem zihninle hem ruhunla yanıt ver lütfen. İki ayrı yanıt gelirse (ki büyük olasılıkla gelecektir) ikisine de yanıt ver. Ve kendine bir adım yaklaş. Sevgiyle hoşça ol. (Nil Gün)