Alıntı:
omer9035 Nickli Üyeden Alıntı
 herkese merhaba arkadaşlar yazı biraz uzun olacak sanırım haddimi aşarsam özür dilerim hepinizden zamanınızı çaldığım içim nerden başlayacağımı bilemiyorum yaklaşık 3 bucuk sene önce lise son sınıftayım trafik kazası geçirmiştik babamın önüne yaşlı bi teyze çıkmıştı ve babam kadına çarptı hastahanede kalp krizi geçirdi öldü babam cezaevine girdi 4 ay kaldı orada tabi ben öss sınavına hazırlanmadım maddi olarak yıkılmıştık yine de sınava girdim kendimi denerim seneye de hazırlanırım biyerlere girerim demiştim öyle de yaptım güzel bi dershanede hazırlanmaya başladım ama çalışmadığım için kazanamadım konservatuar düşünüyordum ama gitmedim babam seneye bi daha hazırlan güzel bi yere girersin dedi bende yakın bi dershanede hazırlandım tekrar fakat ygs sınavında öyle bir heyecan yaşadım ki ( normalde böyle birşey yaşamam çok zor ) elim ayağım titremeye vücudum kızarmaya başladı sınavı zor bitirdim ve kötü bi puan aldım polisliğe girmek istiyordum aslında ama sadece 8 puan altında aldığım için giremedim astsubaylık da olur diyordum ama nedense uçtu birden aklımdan unuttum onu bu arada aileme de puanımı 40 puan fazla söyledim çünkü babam ve annem yıkılırdı bunu yapamazdım onlara ki zaten yinede yıkıldılar daha sonra polislik puanı düşermi diye takip ettim düşmedi öğrendim ki son 1 hafta kala puanı düşürmüşler çok üzüldüm çok ağladım sonra vardır bir hayır belki lys de güzel bi puan gelir belli olmaz dedim ama gelmedi gelecek vadeden bölümlere giremiyordum çok dua etmişdim kabulünü de hissetmiştim aslında ama olmadı halbuki polisliğe gidebiliyordum şimdi elde var sıfır ailemde çok üzülüyor ne yapacağımı bilemiyorum bütün kapılar tek tek yüzüme kapanıyor dua ediyorum başka hiçbirşey gelmiyor elimden diyorum ki keşke sınavda heyecanlanmasaydım keske 8 puan daha fazla alabilseydim 1 soru daha fazla çözebilseydim buradaki abilerime benden büyük ablalarıma sesleniyorum ben şimdi ne yapayım kendi kendimeyim aileme söyleyemiyorum puanımı fazla sölediğimi niye gitmedin polisliğe puanın tutuyordu diyip duruyorlar ah çekiyorum içimden 2012 de askerliğimin tecili de doluyor bütün kapılar yüzüme kapandı buraya yazmak istedim derdimi kimseyle konuşamıyorum yalvarırım bana birşey söyleyin yardım edin bana ben bu kadar kötü bi insan değilim hep iyi olmaya çalıştım böyle çaresizbi durumda kalmak çok acı ben şimdi ne yapayım |
bence üzülme tüm kapılar kapanmış degil ailen yanında bunun için şükret cünkü öyle şeyler yaşıyosunki yalnız kaldıgını öyle hissediyosunki daha cok yıkılıyosun ben de cok iyi şeyler yaşamıyorum ama ailem herzaman destek oldu bunun için sükret yaşın cok genc ne kapılar acılır ben de sabırla önüme acılacak kapıları bekliyorum ama herkesin derdi farklı tabi şansını bi kere daha dene ve ille de olsun diye kendini sıkma unutma her karanlıgın sonunda aydınlık vardır okadar sanslısınki aslında sadece düşünebilecegin bi tek kendinsin unutma