Alıntı:
gülücan Nickli Üyeden Alıntı
 Bir süredir hasta yatan annanemin bizden ayrılacağı fikri aklıma geldikçe geçmişteki güzel anılarıda beraberinde götüreceğini ve son zamanlardaki bazı anlaşılmazlıklar yüzünden görüşmediğimizi son günlerinde yanına gittiğimizde artık bizi tanımadan yabancı gibi baktığını hatırlar ken yakalıyorum kendimi..ve akarken gözyaşlarımıı..ve o bukadar üzülüp ağladığımı artık bilmeyecek olduğunu aklımdan çıkaramazken yakalıyorum kendimii.. |
sevgili gülücan unutmaktan korkuyorsan unutmadan o güzel anıları yaz ki bu korkun için bir sebep kalmasın. Hem aradan yıllar geçse de bazen beyin öyle muhteşen bir yapıya sahip ki yeri ve zamanı geldiğinde öyle şeyler hatırlatıryor ki sana şaşırıp kalabilirsin. Yaşadığımız ve öğrendiğimiz hiçbirşeyi unutmuyoruz aslında sadece o bilgileri veya anıları nasıl çağıracağımızı unutuyoruz. Çocukluğumda dedem, ananemle ilgili yaşadığım bir çok şey 10 15 yıl öncesine ait anılar bazen gözümün öünde beliriveriyor çok şaşırıyorum bunları hala nasıl hatırladığıma herkes hatırlayabiliyor mu böyle bilmiyorum ama yazmak garantidir istediğin zaman okuyup tebessüm etmemize yardımcı olur. Veee en güzeli de hiç bir kötü hatırlamıyorum onları çabucak unutuyorum heeep güzel anıları hatırlıyorum. Böyle olduğu için çok mutlu olduğumu ve bunun dışında yukardaki yazıyı yazarken de birçok şeyin farkında olduğumu düşünürken sobeledim kendimi...