[hayatbeklemez]

ben bağımlıydım,sevdiğime bağımlı..çok ama çok zor günler geçirdim.ilişkilerin,beraberliklerin bibirine ite ite birşeyler yapma yeri olmadığını,huzur içinde gözlerle buluşup onun her halini kabul edip sevgiyle yaşama ve yaşatma ortamı olduğunu bildiğim halde neden hala devam ediyordum.ben sorumlulukları üzerime alıyordum,büyük çerçeveden bakıyordum,haklı çıkmak değildi benim gayem.tek derdim ona karşıda olmaması yanımda olmasıydı bunu yaptırmak için ayaklarına kapandım sen benim parçamsın beni karşına alma dedim.ama vazgeçmedi.şimdi anladımki biz bu hayatta çocuğu olanlarda dahil kimse kimsenin parçası değil.herkes bu yaşamın öğrencisi..hepimiz en iyi versiyonumuza ulaşma gayretiiçerisindeyiz,herkes bizim yol arkadaşımız,sevgi içerisinde davranın onlara kimse birbirinden ayrı değil belki bir ama herkes kendi içinde bir bütün olma yolunda..hepinizin yolu açık olsun.