[ipekibrisim]

BİR TOPARLASAK...

...Bir toparlasak, hiç fena olmaz ...
Bu evrede, hedefiniz acıkmaya uymak değil,
harcamalarınızla, yedikleriniz arasındaki ilk bağlantıyı
tekrar kurmak... bedeninizin size enerji gereksinimi
olduğunu haber verebilmesine fırsat tanımaktı. Kimileriniz
hızlı, kimileriniz daha yavaş bu ilk hedefinize ulaştınız (ki
devam etmek istiyorsunuz).Acıkma sinyalini net olarak tanıdığınızdan emin olmadan
ikinci adıma geçmeyin!
Bazılarınız için frene basmak durumunda kalırsak... bizi
hoş görün! İkinci adımda ilerleyebilmenizin temel dayanağı
yeniden tanıyabilir hale gelmek için uğraşıp didindiğiniz
“acıkma sinyali” olacak. Emin değilseniz, ya da acelecilikle
“haydi hop... ikinci adıma zıplayıvereyim” tasarlamalarında
iseniz... “ııh!, bir işe yaramayacaktır” uyarısında bulunmak
zorundayız.
Eğer tanımadığınız, tanımlayamadığınız, gelip gelmediğini
bilemediğiniz, sizin için uzak bir ülkenin ilk defa
duyduğunuz dilinden daha fazla bir anlam ifade etmeyen
bir “acıkma sinyali” ile yola devam etmek niyetindeyseniz,
“yapmayın! Başa veya biraz daha geriye dönün... adımınızı
sağlam basın” deriz.
Zorluklar olmadı değil. Bazen yıllardır doğru diye kabul
ettikleriniz frenledi sizi... cesaret gösterdiniz, üzerine
gittiniz... kuşkularınızı, çevrenizde yaptığınız gözlemleri akıl
süzgeçlerinizden geçirerek dağıttınız.
Bazen de, çevrenizdekiler sizin için geride kalmaya
başlayan “öğrenilmiş inanışları” ile sizi yargıladılar, etki
etmeye çalıştılar... böyle yersen... bu saatte yersen... gibi
cümlelerle sizi tekrar “doğru diyet yoluna” çekmeye
çalıştılar... Direndiniz... kâh sabırla ne yapmakta, nasıl
yapmakta olduğunuzu anlattınız... kâh canınızı sıktılar,
“aman ne halleri varsa...” deyiverdiniz.
Diyette olsunlar, olmasınlar... kilo sorunlu olsunlar,
olmasınlar “diğerlerini” anlama çabasının size aslında kendi
beslenmenizi... kendi geçmiş sıkıntılarınızı anlama fırsatı
verdiğini fark ettiniz, sizi “bekledikleri gibi” beslenmediğiniz
için yargılayanları siz yargılamadınız... “kilo sabotajcılarım”
diye etiketlemediniz...
Birçoğunuz, belki de kısa bir süre önce hiç aklınıza
gelmeyecek bir şeyi hayata geçirerek, acıkmanızlatanıştınız... barıştınız. Devam etmek arzusunda olduğunuza
göre, aslında acıkmanın sizi hiç de fazla yedirmediğini de
fark etmeye başladınız.
Biliyoruz... tahmin ediyoruz, hızlı gitmek, bir an önce
“iyileşmek”, zayıflamak istiyorsunuz. Bizse gelin bu işi
tadını çıkara çıkara, sofrayla, yaşamla barışmanın zevkini
yaşaya yaşaya, ağır ama emin adımlarla yapalım deriz...