 Cevap: Geri döndüm! :)
kendimi bi süre kendi halime bırakmaya karar verdim. sadece ufak bi süre... dimdik ayakta durucam, yoktan mutluluklar var edicem derken daha çok yoruluyorum sanki. yasımı şimdi yaşamazsam, sonradan daha fazla acıtıcak gibi hissediyorum. ne yazık ki hayatta her zaman mutlu olamıyoruz,bazen üzülüyor insan.. bu kendimi mahvedip hayata küsüceğim anlamına gelmez ama bi an düşündüm ve kendi kendime dedim ki "bi dakika ya, sevdiğim adam çıktı hayatımdan.." ne yaşamış olursak olalım sevdiğim, değer verdiğim insan... bunun üzüntüsünü yaşamadan hayata devam etmek beni ben olmaktan çıkarır...
bi de tabi sorular var : acaba ben de onun aklında mıyım? acaba o da özledi mi? yoksa başkasıyla mı? şu anda mutlu mu? bunlara nası yanıt verilir, ne düşünülmesi ne hissedilmesi gerekir bunu da bilmiyorum...
bir hafta telkin de olumlama da yok. iç sesimi bastırıyorum bunları yaparken, bilerek kendi kendime kulak tıkıyorum... duygusal sürecin içinden geçicem önce, sonra mantık devreye girsin.
siz ne dersiniz? =) |