[Alexandra]

Selam Roxie,

Yeniden hoşgeldin. Yazdıklarını başından sonuna okudum. Yaşadığın gelgitler her ilişkinin sonuna doğru yaşanan doğal gelgitler. Kimse alışkanlıklarından bıçakla keser gibi vazgeçemiyor ancak olmayacağını, yürümeyeceğini yeniden denediğinde daha rahat anlayabiliyor.

Hepimiz yeni bir ilişkiye muhteşem hissettirdiği için başlıyoruz. Gözlerimiz kamaşıyor yüreklerden yayılan parlak ışıklardan. Maalesef pek çoğu da gözlerdeki perde indikten sonra, gerçek karakterler anlaşıldıktan sonra tükeniyor. Olsun. Zaten böyle olmalı. Hastalıklı olabilecek bir şeyi sürüklemeye çalışmanın iki taraf açısından da faydası yok.

Zaten baştan kendi sorumluluğunu bir başkasına yüklemeye çalışmasını garip bulup kabullenmemişsin. Bir ilişkinin sorumluluğunu sonuna kadar yorulmadan, kaçmadan kaldırmasını beklemek pek de mantıklı değilmiş gibi geldi bana. İçin için sen de anlamışsın ama beynin gördüğünü kalp dinlemiyor öyle değil mi?

Yeni bir güne başla... Al eline kağıdını kalemi, al karşına kendini... ne olursa olsun istediklerini, yalnızca senin istediklerini yaz. Arkadaşınla yaptığınız gibi... Bu ilişki sana neyin olması neyin olmaması gerektiğini göstermiş. Kendini daha iyi tanımanı sağlamış. Ona da bunun için teşekkür edip yeni bir adım at yeni güne.

Beynin seni ve kendisi korumak için türlü oyunlar oynar. Konuşmaya başlayınca sustur. Sen dileklerini gönder, dilediklerini yaşa, hisset, iliklerine kadar yaşadığını hisset, enerjiyle dol. Bu yaşam enerjin mutlaka karşılığını bulur. Yeniden inan, ama bu sefer inanarak yaşa:))

Güzel bir hayat, güzel bir ilişki ve bir ömür mutluluk diliyorum sana:))

Bize Portekiz maceralarını da anlatsan bir ara diyorum???
Merakla bekliyorum!!!

Sevgiler:)